كفايت اجتماعي بزرگسالان كم توان ذهني(آموزش پذير)

هدف: با توجه به اهميت كفايت اجتماعي در دوره بزرگسالي و امكان تعامل همه جانبه در موقعيت هاي اجتماعي,پژوهش حاضر با هدف بررسي كفايت اجتماعي كم توانان ذهني آموزش پذير و افراد عادي انجام گرفته است.روش: پژوهش حاضر از لحاظ گردآوري اطلاعات از نوع تحقيقات پيمايشي-توصيفي است و به لحاظ هدفاز نوع كاربردي مي باشد. جامعه آماري شامل كليه افراد بزرگسال عقب مانده ذهني آموزش پذير ثبت نام شدهدر كارگاه هاي حرفه آموزي شهر تهران بودند كه از بين آنها تعداد 110 نفر به تفكيك جنسيت به روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند. . براي گردآوري اطلاعات از آزمون چهار بعدي كفايت اجتماعي فنلرو همكاران (1990)، استفاده شد. اعتبار اين آزمون با روش آلفاي كرونباخ برابر 0/88 و روايي آن نيز در سطح 99 درصد گزارش شده است. براي نتيجه گيري و تحليل داده ها، از روش هاي آماري t مستقل و رگرسيون استفاده شده است.يافته ها و نتيجه گيري: نتايج بدست آمده نشان داد كه همه افراد عقب مانده ذهني در مقايسه با همسالان عاديدر همه مولفه هاي كفايت اجتماعي (يعني؛ مهارت هاي رفتاري، آمايه هاي انگيزشي، مهارت هاي شناختي و مهارت هاي هيجاني) بطور معنادراي (درسطح 000/1) تاخير داشتند.