معرفی شباهت و تفاوت بعنوان عناصر اصلی تداعی و تاثیر آن بر شاخه های دیگر روانشناسی

نظريه پردازان عمدتا «مجاورت» و «مشابهت» را عناصر اصلي «تداعي» دانسته اند. اين نظريه تقريباً در خلاء رها شده، بعنوان يك فلسفه غيركاربردي درآمده كه هيچ رابطه و اثري در بخش هاي مختلف روانشناسي ندارد. اين مقاله كه بخشي از يك پژوهش بسيار طولاني است، قصد دارد بجاي «مشابهت» و «مجاورت»، «شباهت» و «تفاوت» را بعنوان عناصر اصلي تداعي معرفي نمايد. و بگويد بعنوان اولين اصل روانشناسي چطور عمل مي كند و چه تأثيري روي همه بخش هاي روانشناسي مي گذارد. بنابراين بطور خلاصه به رابطه اين عناصر با بخش هاي ديگر روانشناسي يادگيري، روانشناسي هوش، روانشناسي رفتاري، فيزيولوژي روانشناسي حتي انسان شناسي، جامعه شناسي و علم حقوق مي پردازد. اين پژوهش به روش مرور متون عمل نموده و معرفي رابطه علت معلولي گسترده ميان اين دو عنصر با ديگر بخش هاي روانشناسي را بعنوان دليلي براي اثبات خويش معرفي مي نمايد و ادعا مي كند كه مي توان با ايجاد يك روانشناسي نظام مند رازهاي ناگشوده علم روانشناسي را بگشايد.