پژوهش طولي اثربخشي معنادرماني گروهي بر سلامت روان والدين داراي كودك مبتلابه اختلال كاستي توجه/ بيش فعالي

هدف پژوهش كنوني پژوهش طولي اثربخشي معنادرماني گروهي بر سلامت روان والدين داراي كودك مبتلابه اختلال كاستي توجه/ بيش فعالي است. جامعه پژوهش را كليه والدين داراي كودك مبتلا به اختلال كاستي توجه/ بيش فعالي شهرستان سبزوار تشكيل مي دادند پژوهش حاضر بر روي 15 نفر از والديني كه نمره سلامت روان آنها كمتر از سايرين بود اجرا شد.نمونه به صورت هدفمند انتخاب شد و با توجه به معيارهاي ورود (داشتن سلامت رواني پايين) و خروج از پژوهش (غيبت بيشتر از 2 جلسه از جلسات آموزشي) همه والدين (مادران و پدران) پرسشنامه سلامت عمومي گلدبرگ و هيلر را تكميل كردند. سپس معنادرماني گروهي بر روي آنها اجرا شد و دوباره ملزم به تكميل پرسشنامه سلامت رواني شدند و بعد از 6 ماه دوباره پرسشنامه سلامت رواني را تكميل كردند. معنادرماني گروهي در طي 8 جلسه اجرا شد. به منظور محاسبه ميانگين وانحراف معيار از آمار توصيفي و براي تجزيه وتحليل داده ها از آمار استنباطي شامل تحليل كوواريانس اندازه هاي مكرر ياGLMRM استفاده شد. آزمون هاي چند متغيره جهت بررسي نتيجه چهار آزمون چند متغيره براي معني داري اثر هر متغيرمستقل مورداستفاده قرار گرفتند، و نشانگر اين بودند كه اثرات زمان بر سلامت رواني معني دار هست، و تعامل زمان و جنسيت نيز معني دار هست. وضعيت تقابل ميان متغيرهاي درون آزمودني ها در رابطه بازمان و جنسيت معني دار است. با توجه به نتايج حاصل، معنادرماني گروهي، كارايي خود را در رابطه با والدين داراي كودك مبتلابه اختلال كاستي توجه/ بيش فعالي نشان داد و بازده خود را تا شش ماه حفظ كرد.