رابطه بين هويت قومي و قانون گرايي (مطالعه موردي شهرستان انديمشك)

با گسترش پديده جهاني شدن مطالعه بر روي قوميت ها با استفاده از مباني نظري در رشته هايي همچون روانشناسي اجتماعي ، حقوق ، علوم سياسي ، جامعه شناسي و ...مهم مي نمايد . هويت قومي يك احساس جدا بودن از ديگران است كه درهر فردي به نوعي ديده مي شود. افرادي كه گرايش به هويت قومي دارند در رقتارهاي خود نشانه هايي را بروز مي دهند كه اين رفتارها در برخي اوقات به ايجاد تنش هايي بين افراد با ديگر قوميت ها منجر مي شود. قانون گرايي گرايش به اجراي قانون درزندگي انساني هاست و هرچه از قانون گرايي فاصله بگيريم به قانون گريزي كه امروزه يكي از معضلات جوامع مختلف است مي رسيم . با توجه به اينكه در جوامعي كه از لحاظ جامعه شناسي جامعه قومي ناميده مي شوند قانون گريزي هاي متفاوتي رامشاهده مي كنيم اين سوال در ذهن ايجاد مي شود كه آيا بين هويت قومي و قانون گرايي رابطه وجود دارد؟ در پاسخ به اينسوال دراين مقاله، يك بررسي پيمايشي در شهرستان انديمشك انجام شد كه نتايج نشان مي دهد بين عناصر فرهنگي ، اقتصادي، اجتماعي ، سياسي ، هويت قومي و اعتماد به قوانين و مجريان قوانين كه از مولفه هاي قانون گرايي هستند رابطه معكوس وجود دارد. به اين معنا كه با افزايش گرايش به هويت قومي به گرايش عدم گرايش به قانون گرايي و ميل به قانون گريزي روبه روهستيم.