بررسي رابطه بين سبكهاي فرزند پروري والديني و تصور از خدا در نوجوانان دختر (15-18 ساله) مباركه

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين سبك هاي فرزند پروري والديني و تصور از خدا در دانش آموزان دختر (18-15 ساله) شهرستان مباركه (94-1393) انجام شد. روش پژوهش از نوع همبستگي بود. جامعه آماري اين پژوهش، به تعداد 270 نفر دانش آموزان دختردبيرستاني (و والدين آنها) در شهرستان مباركه بود. حجم نمونه با استفاده از جدول كرجسي و مورگان تعداد 150 نفرتعيين گرديد. روش شيوه نمونه گيري به صورت چند مرحله اي استفاده شده است. براي جمع آوري اطلاعات پرسشنامه وضعيت مذهبي (RSI) با دو مقياس اصلي تصور مثبت از خدا و تصور منفي از خدا و پرسشنامه شيوه هاي فرزند پروري (بامريند، 1971) مورد استفاده قرار گرفت. به منظوربررسي و تحليل فرضيه هاي پژوهش از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون استفاده شد. نتايج نشان داد تصور مثبت با خدا باهيچ كدام از متغيرهاي شيوه فرزند پروري رابطه معناداري ندارند (P>0/05). اما تصور منفي با خدا با شيوه فرزندپروري منطقي رابطه معناداردارد (P<0/05). نتيجه گيري: سبك هاي فرزند پروري والديني يكي از عوامل مهم و مؤثر، تبيين كننده تصور از خدا در دانش آموزان دختر است.