رابطه بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه با امنيت رواني و خودكارآمدي دانشجويان

پژوهش حاضر با هدف تبيين رابطه بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه با امنيت رواني و خودكارآمدي دانشجويان انجام گرفت. جامعه يآماري شامل كليه دانشجويان دانشكده علوم انساني دانشگاه آزاد اسلامي واحد مرودشت كه تعداد آنها 3000 نفر مي باشد.از بين آنها با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي طوري كه اي بين كليه رشته ها 5 رشته و از بين ورودي هاي رشته ها ورودي هاي 92 و ازبين آنها به صورت تصادفي 308 نفر انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي باورهاي خودكارآمدي عمومي شرر،طرحواره هاي يانگ و امنيت رواني مازلو استفاده شد. براي تحليل داده ها از نرم افزار spss17 و آزمون روش ضريب همبستگي پيرسون به كار رفت. يافته هاي تحقيق نشان داد بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و خودكارآمدي رابطه معنادار وجود دارد. بين طرحواره هاي ناسازگار اوليه و امنيت رواني رابطه معنادار وجود دارد.