بررسي رابطه جهت گيري مذهبي با بهزيستي روانشناختي و شادكامي دانشجويان دانشگاه پيام نور استان كرمانشاه در سال تحصيلي94-93

دين و مذهب يكي از اساسي ترين و مهمترين نهادهايي است كه جامعه بشري به خود ديده است، به طوري كه هيچ گاه، بشر خارج از اين پديده زيست نكرده و دامن از آن بر نكشيده است.به تعبير جيمز، انسان احساس مي كند كه دروجود او يك عيب و نقص بزرگ موجود است كه موجب نا آرامي ها و مشكلات ماست و همچنين حس مي كنيم كه هر گاه با قدرتي مافوق خود ارتباط حاصل كنيم، مي توانيم خود را از نا آرامي ها و ناراحتي ها نجات دهيم. (برگين 2007) در پژوهشي نشان دادند، افراد داراي جهت گيرى مذهبى دروني، يعني افرادي كه معتقدند مذهب در ذات آنهاريشه دارد و به صورت يك هويت در آمده، در مقايسه با افرادي كه جهت گيرى مذهبى بيروني دارند (يعني مذهب راوسيله اي براي دستيابي به چيزهاي ديگر مي دانند) سلامت رواني مثبت تري دارند.شادماني و نشاط به عنوان يكي ازمهمترين نيازهاي رواني، نه تنها تأثيرات عمدهاي بر شكل گيري شخصيت و زندگي انسان دارد، بلكه اهميت زيادي درسلامت رواني و مقابله با مشكلات دنياي امروز دارد. شكي نيست كه همگي ما به طور فطري، در جستجوي حالات مطلوب و خوشايند هستيم. صفاتي چون شادي و غم، شجاعت و ترس، اعتماد به نفس و خودكم بيني و... ريشه دراحساسات انسان ها دارند. احساسات نيز در جاي خود، شخصيت افراد را شكل ميدهند، چرا كه اين احساسات، محركيبراي تعامل ما با محيط پيرامونمان هستند كه اگر از تعادل مناسبي برخوردار باشند، سبب تصميم گيري هاي درست و منطقي در مشكلات زندگي مي شوند و موفقيت را در انجام شدن كارها به دنبال خواهند داشت.در جهان امروز باوجود پيشرفت هاي علمي و صنعتي و دست آوردهاي شگفت آوري كه در همه زمينه ها وجود دارد، انسان هنوز هم نتوانسته در همه ي امور زندگي اش شاد و رضايت مند باشد. پوچ گرايي و بي معنا بودن زندگي، نداشتن اميد به زندگي، ميل به تنهايي و ... را درمان بخشيد.(جان بزرگي، 1386).