قانون پايستگي فكر

در اين مقاله سعي شده است راه هايي براي موفقيت انسان براي رسيدن به درجه ي كمال و آرامش روحي و رواني ارائه شود.اين مقاله به اين توضيح مي پردازد كه انسان موجودي متفكر نيست بلكه موجودي جستجوگر و كاشف است و فكر، حاصل تفكرنيست بلكه در طي فرايندي خواسته ها و سوال هاي دوران كودكي تبديل به فكر شده و در انباري در ذهن انسان بايگاني شده اند. سپس در آينده شروع به تراوش از درون انبار شده و انسان بايد تابع فكرهايي باشد كه از انبار خارج مي شوند زيرا كه اين فكرها متعلق به او هستند وآن ها هستند كه مي توانند او را به كمال برسانند نه فكرهايي كه از ديگران دريافت مي كند.البته ممكن است فكرهايي كه از ديگران دريافت مي كند با فكرهاي خروجي از انبار او مشترك باشند كه در اين صورت نيز به موفقيت خواهد رسيد ولي در غير اين صورت به موفقيت در زندگي نخواهد رسيد.انسان مي بايست آزادانه به تلاش براي كشف فكرهاي متعلق به خود، يعني آن چه از انبار بايگاني يا سيستم نهان او خارج مي شود بپردازد تا به درجه ي كمال برسد و نابغه شود.در بخش پاياني اين مقاله مثال هايي از انسان هايي كه تابع فكر متعلق به خود شدند و به موفقيت هاي بزرگ رسيدند،آورده شده است.