تعيين رابطه خودپنداره و انگيزه به تحصيل با پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه هشتم دبيرستان فرزانگان دوره اول ناحيه 2 كرمان

هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه خود پنداره و انگيزه به تحصيل با پيشرفت تحصيلي است. براي رسيدن به اين هدف از جامعه آماري (100 نفر) از دانش آموزان دختر سال دوم راهنمايي مركز آموزشي راهنمايي فرزانگان ناحيه 2 كرمان يك نمونه 80 نفري ازطريق نمونه گيري تصادفي انتخاب شد آزمون هاي خود پنداره و انگيزش تحصيلي روي گروه نمونه اجرا شد. در اين تحقيق براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آمار توصيفي (محاسبه ميانگين و انحراف استاندارد) و آمار استنباطي (رگرسيون چند متغيره)استفاده شده است. نتايج نشان داد كه بين متغير هاي خود پنداره و پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معنا دار وجود دارد. همچنين بين متغيرهاي انگيزش تحصيلي و پيشرفت تحصيلي رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. از بين متغيرهاي خود پنداره و انگيزش تحصيلي، بهترين پيش بيني كننده پيشرفت تحصيلي، انگيزش تحصيلي مي باشد.