بررسي تاثير نابرابري هاي جنسيتي در اشتغال زنان بر شاخص هاي توسعه انساني در ايران

امروزه يكي از مهمترين معيارها براي سنجش توسعه و پيشرفت هر كشور،نرخ مشاركت زنان در بازاركاراست. از آنجا كه نحوهي توزيع موقعيت هاو منابع ميان زنان و مردان در بازار كار، برشاخص توسعه انساني تاثير گذاراست و اين شاخص، مقياسي براي ارزيابي پيشرفت كشور است، لذابررسي تاثير نابرابري جنسيتي در اشتغال برشاخص توسعه انساني ضرورت مييابد.در اين پژوهش با مروري بر مطالعات انجام شده در اين زمينه، اثر نابرابري جنسيت دراشتغال بر شاخص توسعه انساني بررسي شده است.يافته هاي پژوهش نشان مي دهد با توجه به گزارش توسعه انسانيسال 2013 ميلادي و رتبه بندي 187 كشور كه از سوي سازمان ملل صورت گرفته، ايران در ارزش هاي توسعه اي در بعد نرخ مشاركت در نيرويكار زنان درمقايسه بامردان، از وضعيت مطلوبي برخوردارنيست.چنانكه اين ميزان براي زنان 16/4 و براي مردان 72/5 درصدبوده و نشان دهنده تفاوتهاي چشمگير جنسيتي است. از اين رونتايج پژوهش نشان مي دهددرصد نرخ مشاركت زنان در مقابل مردان، درنيروي كار در مقايسه بامقادير مربوط به كشورهاي جنوب آسياوكشورهاي داراي سطح پائين توسعه انساني از مقادير نامطلوبي برخورداربوده،كه بر شاخص توسعه انسانيبراي زنان ايراني اثرات نامطلوب وزيانباري دارد.