امكان سنجي چگونگي ورود شادي به عنـوان تجربـه يادگيري در محتواي برنامه درسي دوره ي ابتدايي از ديدگاه معلمان شهر تهران

اين پژوهش به بررسي امكان سنجي چگونگي ورود شادي به عنوان تجربه يادگيري در محتواي برنامه درسي از منظر معلمين زن پايه چهارم و پنجم پرداخته است. پژوهش حاضربر اساس هدف از نوع كاربردي بوده، براي اجراي آن از روش توصيفي پيمايشي استفاده شده است. به منظور گردآوري داده ها از مقياس محقق ساخته استفاده شده است، روايي پرسش نامه از طريق نظرات متخصصان و كارشناسان بررسي و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ محاسبه و 0/88 بر آورد شده است جامعه آماري مشتمل بر 198 نفر معلم زن كه 80 نفر نمونه آماري از ميان معلمين زن مدارس دخترانه ابتدايي از منطقه شهر تهران به روش تصادفي ساده انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده هادر سطح استنباطي با آزمون t تك گروهي انجام پذيرفته است. نتايج پژوهش نشان داده كه نگرش پاسخ دهندگان نسبت به شادي درمحتواي برنامه درسي مثبت بوده يعني معلمين نگرش مثبتي به موضوع شادي در مدارس دارند از ديدگاه معلمين ويژگي هاي رفتاري معلمين، آموزش همراه موسيقي، وجود فضاي سبزدر مدارس ميزان زمان استراحت بعد از آموزش در حد بالايي در ورود شادي به عنوان تجربه يادگيري در محتواي برنامه درسي مثبت است.