اثربخشي درمان شناختي رفتاري بر عزت نفس حالت و عملكرد رواني اجتماعي دانش آموزان دبيرستانهاي نمونه شهرستان دشتي

مقدمه: يكي از مباحث عمده در روانشناسي امروز كه توجه بسياري از پژوهشگران و روانشناسان را به خود جلب كرده استعزت نفس مي باشد. هدف از انجام اين پژوهش تعيين تاثير درمان شناختي- رفتاري برعزت نفس حالات و عملكرد روانياجتماعي دانش آموزان مقطع دبيرستان بود.روش: پژوهش حاضر از نوع طرح آزمايشي پيش آزمون، پس آزمون بود . جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان مشغول به تحصيل مدارس متوسطه نمونه شهرستان دشتي سال 93 بود. 30 نفر آزمودني ها به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي وكنترل قرار گرفتند و گروه آزمايش 8 جلسه مداخله گروهي دريافت كردند و داده ها با پرسشنامه عزت نفس حالت، پرسشنامهارزيابي باليني منفي و عزت نفس روزنبرگ گردآوري و با روش آماري تحليل كواريانس چند متغيري مانكوا تجزيه و تحليل شد.يافته ها: تحليل هاي آماري فرضيات پژوهش، مبني بر وجود تفاوت معنادار در مؤلفه هاي عزت نفس و عملكرد رواني اجتماعي دانش آموزان گروه هاي آزمايش كه درمان شناختي رفتاري را دريافت كرده بودند، نسبت به گروهي كه هيچ نوع درماني را در اين زمينه دريافت نكرده بودند (گروه كنترل)، تاييد مي گردد (P<0/017). و با توجه به ميانگين هاي حاصل شده مي توان گفت با95 درصد اطمينان مؤلفه هاي عزت نفس گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل افزايش داشته است.نتايج: براساس اين مطالعه، درمان شناختي رفتاري مي تواند منجر به افزايش مولفه هاي عزت نفس حالت و عملكرد رواني اجتماعي دانش آموزان شود.