مطالعه تطبيقي رابطه بين حمايت اجتماعي و جرم در ميان جوانان مجرم و عادي شهر خراسان جنوبي

اين مقاله مطالعه اي است پيرامون بررسي رابطه بين حمايت اجتماعي و جرم جوانان كه پس از مقايسه ديدگاه ها و تعاريف مختلف از حمايت اجتماعي (راتوس، كسلر و هلر) و جرم (كنترل اجتماعي هيرشي و فشار اگنيو) با روش پيمايشي به سنجش مقايسه ميزان برخورداري جوانان مجرم و عادي شهر خراسان جنوبي از حمايت اجتماعي اقدام نموده است. در اين تحقيق،حمايت اجتماعي در ابعاد سه گانه حمايت عاطفي، حمايت مادي و حمايت اطلاعاتي در يك نمونه 520 نفري متشكل از 147نفر از جوانان مجرم و 373 نفر از جوانان عادي شهرخراسان جنوبي بررسي شده است. يافته هاي توصيفي تحقيق بيانگر آناست كه ميزان برخورداري جوانان عادي در تمام ابعاد حمايت اجتماعي نسبت به جوانان مجرم بيشتر است.يافته هاي استنباطي نيز معني دار بودن اين تفاوت را تأييد ميكند. همچنين تحليل داده ها با استفاده از رگرسيون لوجستيك نشان مي دهد كه سازه نظري حمايت اجتماعي از قدرت تمايز بالايي در تفكيك افراد عادي و مجرم برخوردار است. به عبارتديگر، با افزايش ميزان حمايت اجتماعي احتمال ارتكاب جرم كاهش مي يابد.