اثر بخشي برنامه حل مسئله اجتماعي بر يادگيري اجتماعي – هيجاني كودكان با اختلالات يادگيري رياضي: پژوهش مورد منفرد

هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير برنامه حل مسائل اجتماعي بر يادگيري اجتماعي هيجاني – كودكان با اختلالات يادگيري رياضي است . آزمودني هاي اين پژوهش سه دانش آموز پسر مقطع چهارم ابتدايي در سال تحصيلي (91-1390) شهر اصفهان بودند كه به تشخيص معلمان و با توجه به نتايج آزمون كي مت داراي اختلال رياضي مي باشند. در اين پژوهش از روش پژوهشي مورد منفرد با طرح A-B استفاده شده است . در اين روش پژوهشي پس از موقعيت خط پايه مداخله آغاز و طي دوازده جلسه مداخله انفرادي آموزش حل مسئله به آزمودني ها ارائه شد و هر سه آزمودني يك ماه پس از مداخله به مدت سه هفته پي در پي تحت آزمون پيگيري قرار گرفتند. يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه طي تحليل ديداري نمودار داده ها بر اساس شاخص هاي آمار توصيفي و تحليل ديداري، مداخله ي مورد نظر در مورد هرسه آزمودني اثربخش بوده است (با 100%PND براي هر سه آزمودني). نتايج پژوهش حاضر نشان مي دهد كه با افزايش توانايي حل مسئله اجتماعي يادگيري اجتماعي هيجاني دانش آموزان بهبود پيدا مي كند . بنابراين آموزش حل مسئله اجتماعي در اين پژوهش موجب افزايش يادگيري اجتماعي هيجاني دانش آموزان مي شود.