اثربخشي كاركردخانواده (آموزش همراهي عاطفي)بر كاهش باورهاي غيرمنطقي دانش آموزان

اين پژوهش، با هدف بررسي تأثير يكي از كاركرد هاي خانواده (آموزش شيوه هاي همراهي عاطفي) بركاهش باورهاي غيرمنطقي دانش آموزان دختر پايه ي سوم دوره راهنماي ي شهر ماكو انجام شد. جامعه ي آماري اين پژوهش كليه ي دانش آموزان دختر پايه ي سوم دوره ي راهنماي ي شهرماكو ( 445 نفر) بودند كه از بين آنها 60 نفر به عنوان نمونه از طريق نمونه گيري تصادفي خوشه اي انتخاب شدند. نمونه انتخاب شده در دوكلاس 60 نفره آزمايش و كنترل قرار گرفتند. از پرسشنامه باورهاي غيرمنطقي جهت جمع آوري اطلاعات استفاده شد. در اين پژوهش از طرح پژوهشي پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. بسته آموزشي متغير مستقل، شامل نحوه و اصول همراهي عاطفي بود كه به مدت هشت(8)هفته بر روي دانش آموزان گروه آزمايش اجرا شد. داده هاي حاصل ازاجرايپرسشنامه باورهاي غيرمنطقي، در مراحل پيش و پس از آموزش، با نرم افزار SPSS و با روش تحليل كوواريانس (ANCOVA )، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحليل نشان داد كه : آموزش همراهي عاطفي موجب كاهش معني دار باورهاي غيرمنطقي دانش آموزان نمي شود.