سبك زندگي سالم (اسلامي) و مصرف گرايي نوين

مصرف گرايي از پديده هاي مهم اقتصادي است كه همراه با گسترش و فراگير شدن تفكر سرمايه داري، به عنوان عنصر جدايي ناپذير آن سطح وسيعي از كشورها، از جمله كشورهاي اسلامي را فرا گرفت. فرهنگ مصرف گرايي از هر جهت آثار زيان باري را متوجه كشورهاي اسلامي ميسازد چراكه در اسلام اصول اساسي وجود دارد كه پذيرفتن آنها روش زندگي خاصي را مي طلبد؛ شيوه اي كه با مصرف گرايي تعارض آشكار دارد و از لحاظ فرهنگي نيز با فرهنگ اسلامي و الگوي مصرفي آن سازگاري ندارد. در اين مقاله به بررسي پديده ي مصرف گرايي مدرن از منظر اسلام پرداخته شده و ضمن بررسي زمينه ها و عوامل پيدايش آن، آثار و پيامدهاي مصرف گرايي، با استفاده از شاخص هاي به دست آمده از فرهنگ مصرفي اسلام به چالش كشيده شده است. در اين تحقيق كه به شيوه اسنادي صورت گرفته است، اين نتايج حاصل شد، كه چون مصرف از روي چشم و هم چشمي افراد ناشي مي شود و با آداب اسلامي در تناقض است، بنابراين بايد فرهنگ مصرفي جامعه را اصلاح كرده و با برنامه ريزي و تنظيم تبليغات هاي بازرگانيدر جهت تبليغ فرهنگ مصرفي اسلامي گام برداشت، كه در اين خصوص احداث مساجد و مراكز آموزشي ديني، جلوگيري از پخش برنامه هايي كه مخالف سبك زندگي اسلامي هستند، اصلاح و درست كردن ساختارها و زيربناي اقتصادي در راستاي بالا بردن رفاه عمومي و ... مي تواند كمك شاياني به كمرنگ كردن زندگي مصرفي و رواج سبك زندگي اسلامي داشته باشد.