بررسي اثر بخشي آموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر بر كاهش علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي بر دانش آموزان پسر ناحيه چهار اصفهان

اختلال بي اعتنايي مقابله اي از جمله رفتارهايي است كه در پسران شيوع بيشتري داشته واين گونه رفتارها پيامدهاي فردي واجتماعي متعددي را براي نوجوانان و اطرافيان وي به همراه دارد. در اين مطالعه به بررسي تأثير آموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر بر علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي در دانش آموزان پسر مقطع متوسطه ناحيه چهار اصفهان پرداخته شد.بدين منظور در قالب يك طرح پژوهشي نيمه تجربي با پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه، سه دبيرستان پسرانه ناحيه چهار اصفهان كه دانش آموزان آن داراي بيشترين اختلالات بي اعتنايي مقابله اي بودند را از طريق روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و سپس بر اساس نتايج پرسشنامه YSR و CPT تعداد 30 نفر از دانش آموزان داراي اختلال بي اعتنايي مقابله اي را كه به شيوه ي تصادفي انتخاب شدند و سپس به شيوه تصادفي به گروههاي آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش يك دوره 12 جلسه اي آموزشي سه ماهه مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر را دريافت نموده و آزمودنيهاي گروه گواه مداخله اي دريافت نكردند و از هر دوگروه با استفاده از پرسشنامه خود سنجي و سازگاري اجتماعي مجدداً پس آزمون به عمل آمد. داده ها از طريق روش تحليل آماري كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند و نتايج نشان داد كه ارائه آموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر باعث كاهش 96 درصدي علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي و افزايش 98 درصدي سازگاري اجتماعي در آزمودني هاي نوجوان پسر شده است( 05 / 0 > P ).نتايج اين مطالعه بيانگر آن است كه با ارائه منظم مدل آموزش مسئوليت پذيري مبتني بر واقعيت درماني گلاسر درمدارس پسرانه، به ويژه براي نوجوانان نه تنها در كاهش علائم اختلال بي اعتنايي مقابله اي در دانش آموزان پسر مؤثر بوده است بلكه در كاهش اختلالهاي رفتارهاي بروني شده در آنان نيز تأثير داشته است.