بررسي نقش بازخورد توصيفي در فرآيند ياددهي يادگيري بر يادگيري معلمان كوچك

موضوع اين مقاله بررسي نقش بازخورد بعنوان هسته ي مركزي ارزشيابي كيفي، توصيفي بر يادگيري معلمان كوچك. هدف از اين مقاله بررسي مفهوم بازخورد توصيفي، بررسي تأثير بازخورد توصيفي بر يادگيري عميق و پايدار دانش آموزان درفرآيند ياددهي يادگيري مي باشد. روش مورد استفاده در اين پژوهش، اسنادي، تحليلي با استفاده از منابع چاپي و الكترونيكي است. يافته هاي اين پژوهش بيانگر، آن است كه بازخوردهاي توصيفي بر اصلاح و بهبود يادگيري مؤثر مي باشد به شرط آن كه نقاط قوت و ضعف درست شناسايي، مشخص و بيان شود و رهنمود هاي مؤثر و ارزشمند در جهت اصلاح و بهبود يادگيريفراگيران ارائه گردد و پايداري و تثبيت يادگيري، پيشرفت تحصيلي، ايجاد علاقه و انگيزش يادگيري، نگرش مثبت به درس و مدرسه، يادگيري مؤثر، عميق، ماندگار و ... را سبب مي شود. به نقش بازخوردهاي توصيفي كه معلم در فرآيند ياددهي يادگيري به دانش آموز ارائه مي دهد در اصلاح نواقص يادگيري،رشد و توسعه ي يادگيري، بهبود يادگيري، پيشرفت تحصيليو تثبيت يادگيري دانش آموزان مي توان اشاره نمود. در بازخورد هاي توصيفي رهنمودهايي براي هدايت يادگيرنده در راستاي يادگيري داده مي شود تا با بكارگيري تاكتيك هاي مناسب بتواند نقص هاي خود را اصلاح نمايد و در مسير پيشرفت يادگيري قدم بردارد. راهبردهاي ارائه شده در بازخوردهاي توصيفي موجب بهبود يادگيري و پيشرفت يادگيرندگان مي شود. نتيجه گيري؛ بين بازخوردهاي توصيفي و يادگيري عميق و مؤثر فراگيران رابطه مثبت و مستقيم وجود دارد، به گونه اي كه بازخورد توصيفي مي تواند معلمان كوچك)دانش آموزان( رادر جهت اصلاح يادگيري، بهبود يادگيري، سطح كيفي يادگيري، بازسازي دانش و علاقمند به فراگيري دانش و پيشرفت تحصيلي و در نتيجه تثبيت يادگيري و تقويت بنيه ي علمي آينده سازان و جامعه اي تحصيل كرده و ارزشي هدايت كند.