اثربخشي بازي درماني كودك محور بر كاهش اختلال‌هاي رفتاري كودكان دبستاني

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي بازي درماني كودك محور بر كاهش اختلال هاي رفتاري كودكان دبستاني انجام شد. روش اجرا: طرح پژوهش حاضر شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. نمونه شامل 30 نفر از كودكان دبستاني مبتلا به اختلالات رفتاري مراجعه كننده به مركز مشاوره و خدمات روانشناختي آموزش و پرورش ناحيه 3 شهر مشهد بود كه 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه گواه گمارش شدند. اعضاي گروه آزمايش تعداد 12 جلسه بازيدرماني به شيوه كودك محور را دريافت كردند، اما براي اعضاي گروه گواه مداخله خاصي ارائه نشد. قبل و بعد از اجراي مداخله، مقياس اختلالات رفتاري راتر بر روي گروه نمونه اجرا شد. نتايج: نتايج تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه در پس آزمون، نمره اختلالات رفتاري كودكان گروه آزمايش نسبت به كودكان گروه گواه، كاهش معناداري داشته است. نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش مؤيد اين مهم است كه بازيدرماني كودك محور باعث كاهش اختلال هاي رفتاري كودكان دبستاني مي شود.