تحليلي بر نقش رهبري معنوي مديران بر توانمندسازي معلمان مدارس

يكي از تحولات اساسي در مباحث مديريتي در دنياي امروز تغيير و تحول در نحوه نگرش به سازمان ها هستند. تا قبل از دو دهه گذشته چنين تصور ميشد كه سازمان ها ابزارهاي عقلايي براي ايجاد هماهنگي و كنترل افراد در جهت تحقق اهداف بوده كه داراي سطوح عمودي متشكل از بخشها، دواير و واحدها ميباشند و مبتني از رابطه قدرت هستند؛ اما امروزه دنيا را دنياي سازمانها مي نامند و متوليان اين سازمانها انسانها هستند. انسانها در كالبد سازمانها روح ميدمند، آنها را به حركت درمي آورند و اداره مي كنند. سازمانها بدون وجود منابع انساني نه تنها مفهوم نخواهد داشت بلكه اداره آنها نيز ميسر نخواهد بود. در دنياي كنوني يكي از مهمترين اهرمهاي تأثيرگذار بر جوامع عنصر مديريت است، كه شكل مطلوب آن مديريت همراه با رهبري تلقي ميشود و موفقيت سازمانها و ازجمله سازمانهاي آموزشي در تحقق اهداف از پيش تعيين شده، در گرو چگونگي اعمال مديريت و سبكهاي مؤثر رهبري مدير است. رهبري معنوي يكي از شيوه هاي نوين رهبري در سازمانها است و به دنبال تأمين بقاي معنوي كاركنان ميباشد . نقش رهبران معنوي تحريك و برانگيختن اعضاي سازمان با استفاده از چشم انداز معنوي و ايجاد زمينه هاي فرهنگي بر اساس ارزش هاي انساني ميباشد تا اعضايي توانمند، داراي بهره وري بالا، متعهد و با انگيزه را تربيت و پرورش دهند. در اين مقاله تلاش مي شود تا نقش رهبري معنوي در توانمندسازي معلمان مدارس تبيين شود. محققان براي اين منظور از روش كتابخانه اي و مروري بر تحقيقات قبلي استفاده كرده اند. يافته ها حاكي ازآن است بين رهبري معنوي و توانمندسازي معلمان رابطه مثبت معني داري وجود دارد. بنابراين ميتوان گفت كه توانمندسازي معلمان يك هدف استراتژيك براي رسيدن به چشم اندازها و مأموريت هاي سازماني ميباشد لذا نقش رهبري معنوي در تحقق اين مهم از اهميت بسزايي برخوردار ميباشد. بنابراين به مديران آموزشي پيشنهاد ميشود معلمان را در فرايندهاي تصميم سازي سازمان مشاركت دهند تا زمينه هاي توانمندي و اثربخش بودن در وجود آنها تقويت گردد.