بررسي موانع اجتماعي، فرهنگي و آموزشي بر ميزان گرايش دبيران دوره متوسطه به فعاليتهاي پژوهشي شهرستان دزفول

اين تحقيق با هدف، بررسي تاثير موانع اقتصادي، اجتماعي، آموزشي بر ميزان گرايش دبيران دوره متوسطه به فعاليت هاي پژوهشي شهرستان دزفول صورت گرفت. مباني نظري تحقيق بنا به تناسب موضوع از نظريه هاي ساختارگرا، كنش متقابل، كاركردگرايي، ماركسيستي مربوط به اين حوزه مورد استفاده قرار گرفته شد. روش اعمال شده در پژوهش حاضر، به روش پيمايشي و با استفاده از تكنيك پرسشنامه، جامعه آماري تحقيق كل معلمان مدارس دولتى شهرستان دزفول كه تعداد 618 نفر بوده اند از اين تعداد 408 نفر زن و 210 نفر مرد بوده است 380 نفر از آنها به عنوان نمونه انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته شد. اعتبار ابزار به صورت محتوايي و برايسنجش پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. براي آزمون متغيرهاي پژوهشي از آمارههاي متناسب در نرمافزار Spss استفاده شده است و همچنين يافتهها نشان داد رابطه معناداري بين متغيرهاي موانع اجتماعي، اقتصادي، آموزشي وجود دارد. نكته مهم در اين جا اين است كه تمام متغيرهاي مستقل بترتيب اول موانع اقتصادي ، دوم موانع اجتماعي ، سوم موانع آموزشي بيشترين تآثير بر عدم گرايش دبيران به انجام پژوهش هاي داشته اند. بنابراين متغيره هاي ذكرشده به نوبه خود بر متغير وابسته تاثير گذار بوده اند. بنابراين سه فرضيه بيان شده قابل قبول هستند.