اثربخشي برنامه حل مساله شناختي بين فردي بر كاهش پرخاشگري و اضطراب دختران اول دبستان

زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ ﺑﯿﻦ ﻓﺮدي )ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﺸﮑﻼﺗﻢ را ﺣﻞ ﮐﻨﻢ( ﺑﺮ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎي ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻣﻬﺎرتﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺣﻞ ﻣﺸﮑﻼت ﺿﺮوري اﺳﺖ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ اﯾﻦ اﯾﺪه ﮐﻪ ﺑﺎ ارﺗﻘﺎي ﻣﻬﺎرتﻫﺎي ﺣﻞ ﻣﺴﺎﻟﻪ، ﮐﻮدﮐﺎن ﻣﯽﺗﻮاﻧﻨﺪ راهﺣﻞﻫﺎي ﺑﻬﺘﺮي را ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﻨﺪ و ﻣﺸﮑﻼﺗﺸﺎن را ﺑﻬﺘﺮ ﺣﻞ ﮐﻨﻨﺪ. ﻫﺪف ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ اﺛﺮ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﺸﮑﻼﺗﻢ را ﺣﻞ ﮐﻨﻢ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي و اﺿﻄﺮاب دﺧﺘﺮان اول دﺑﺴﺘﺎن ﺑﻮد. ﻣﻮاد و روش: روش اﺟﺮاي اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﯿﻤﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. ﻧﻤﻮﻧﻪ ﭘﮋوﻫﺶ 24 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶآﻣﻮزان دﺧﺘﺮ ﺳﺎل اول دﺑﺴﺘﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ ﮐﻪ 12 ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ و 12 ﻧﻔﺮ در ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻨﺪ. اﺑﺰار ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده در ﭘﮋوﻫﺶ ﺳﯿﺎﻫﻪ رﻓﺘﺎر ﮐﻮدك آﺧﻨﺒﺎخ ﺑﻮد ﮐﻪ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي و اﺿﻄﺮاب ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ اﯾﻦ اﺑﺰار ﺳﻨﺠﯿﺪه ﺷﺪ. دادهﻫﺎي ﺟﻤﻊ آوري ﺷﺪه ﻧﯿﺰ ﺑﺎ روش ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ )ANCOVA( ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻣﻦ ﻣﯽﺗﻮاﻧﻢ ﻣﺸﮑﻼﺗﻢ را ﺣﻞ ﮐﻨﻢ در ﮐﺎﻫﺶ ﭘﺮﺧﺎﺷﮕﺮي و اﺿﻄﺮاب ﮐﻮدﮐﺎن دﺧﺘﺮ ﺳﺎل اول دﺑﺴﺘﺎن اﺛﺮ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. ﻧﺘﯿﺠﻪ ﮔﯿﺮي: ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﯽﺗﻮان از اﯾﻦ ﻣﺪاﺧﻠﻪ ﺑﺮاي ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺸﮑﻼت ﮐﻮدﮐﺎن در ﺑﺪو ورود ﺑﻪ ﻣﺪرﺳﻪ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي ﮐﺮد