اثر بخشي آموزش مسئوليت پذيري بر پايه واقعيت درماني بر منبع كنترل مردان وابسته به مواد مخدر و محرك

ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺗﺎﺛﯿﺮ اﺛﺮ ﺑﺨﺸﯽ آﻣﻮزش ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ واﻗﻌﯿﺖ درﻣﺎﻧﯽ ﺑﺮﻣﻨﺒﻊ ﮐﻨﺘﺮل ﻣـﺮدان واﺑﺴـﺘﻪ ﺑـﻪ ﻣـﻮاد اﻧﺠﺎم ﺷﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺷﺒﻪ آزﻣﺎﯾﺸﯽ از ﻧﻮع ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن- ﭘﺲ آزﻣﻮن- ﭘﯿﮕﯿﺮي ﺑﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌـﻪ آﻣـﺎري اﯾـﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﻣﺮدان واﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻣﻮاد ﺷﻬﺮ ﻗﻢ در ﺳﺎل 94-93 ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي در دﺳﺘﺮس ﺗﻌﺪاد 20 ﻧﻔـﺮ از ﺑﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﮐﻪ داراي ﻣﻼﮐﻬﺎي ورود ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺑﻮدﻧﺪ اﻧﺘﺨﺎب و ﺑﻪ ﺷـﯿﻮه ﺗﺼـﺎدﻓﯽ در دو ﮔـﺮوه آزﻣـﺎﯾﺶ ) 10 ﻧﻔـﺮ( و ﮐﻨﺘـﺮل ) 10 ﻧﻔـﺮ( ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻦ ﺷﺪﻧﺪ. آزﻣﻮدﻧﯽ ﻫﺎ در دو ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﯿﺶ آزﻣﻮن- ﭘﺲ آزﻣﻮن ﺑﻪ ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﻨﺒﻊ ﮐﻨﺘﺮل راﺗـﺮ) 1966( ﭘﺎﺳـﺦ دادﻧـﺪ . ﺑـﺮاي ﮔـﺮوه آزﻣﺎﯾﺶ ﻃﯽ 10 ﺟﻠﺴﻪ، آﻣﻮزش ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﭘﺬﯾﺮي ﺑﺮ ﭘﺎﯾﻪ واﻗﻌﯿﺖ درﻣﺎﻧﯽ، ﺻﻮرت ﮔﺮﻓﺖ اﻣﺎ ﮔﺮوه ﮐﻨﺘﺮل ﻫﯿﭻ آﻣﻮزﺷﯽ درﯾﺎﻓﺖ ﻧﮑﺮدﻧـﺪ. ﺟﻬﺖ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از روش ﺗﺤﻠﯿﻞ ﮐﻮارﯾﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﯿﺮه اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﭘﺲ آزﻣﻮن ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺗﻔﺎوت دو ﮔـﺮوه در ﻣﻨﺒﻊ ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻌﻨﺎدار )0/05