رابطه بين مهارت كارآفريني و شادكامي دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف، بررسي رابطه بين مهارت كارآفريني با شادكامي دانش آموزان پايه ششم ابتدايي شهرستان كلاردشت انجام شد. اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان پايه ششم به تعداد 374 نفر(تعداد 435 دختر و 451 پسر) در سال تحصيلي 95-94 ،و بر اساس جدول كرجسي- مورگان 181 نفر 94دختر و 87 پسر به شيوه تصادفي ساده بعنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع آوري دادهها از دو پرسشنامه استفاده شد؛ پرسشنامه شادكامي آكسفور 1989 ، شامل 29 عبارت چهار گزينه اي، پرسشنامه كارآفريني، مقيمي 1390 ، با 22 سوال 5 گزينه اي با تو جه به استاندارد بودن و استفاده هاي متعدد در پژوهش هاي مختلف از پرسشنامه ها، روايي آن ها تاييد و پايايي آن از طريق آلفاي كرونباخ شادكامي0.86 و كارآفريني 0.92 محاسبه شد. براي توزيع نرمال داده ها از آزمون كولموگروف- اسميرنوف و براي تجزيه و تحليل داده، از آمار توصيفي(ميانگين، درصد و...) و آمار استنباطي(ضريب همبستگي پيرسون) در سطح معني داري0.01S بكار گرفته شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد كه، بين مهارت هاي كارآفريني و شادكامي دانش آموزان رابطه مثبت و معناداري0.336=r وجود دارد