بررسي برنامه ريزي درسي و تغييرات در آن

هدف از اين تحقيق اين است كه برنامه ريزي درسي سه مرحله اساسي رادربرميگيرد :برنامه ريزي ،اجرا،ارزشيابي. هريك از مراحل برنامه ريزي درسي داراي عناصري هستند كه به طور منظم بايد مورد توجه عملي قرار گيرند.ارزش محتواي ارايه شده در هريك از موضوعات علمي وهريك از دروس در گروه صحت وهمخواني آن با نظريه ها ويافته هاي معتبر روز است.مفاهيم ، اصول، فرضيه ها و روش هايي كه زماني مطرح بوده ولي در حال حاضر معتبر نيست حتي اگر از تناسب با ويژگي ها،توانايي ها و علايق يادگيرندگان نيز برخوردارباشند،مفيد وارزشمند نخواهد بود.در برنامه ريزي درسي ندرتا به محتوا ومقاطع تحصيلي وارتباط آن با دروس ديگر تحصيلي توجه مي شود. يك فرايند برنامه ريزي هنگامي موفق مي شود كه جامع باشد.بسياري از برنامه هاي آموزش وپرورش انسانگرايانه را مي توان در دوزمينه اصلي گروهبندي كرد. نخستين گروه ريشه در كار مازلو دارد وكانون توجه خود رابر پرورش خودپنداره مثبت قرار مي دهد. دومين گروه برساختن مهارتهاي ميان فردي در ارتباط با نظريه راجرز تاكيد دارد.بعضي برنامه ريزان،برنامه ريزي درسي را به صورت يك نظام در نظر مي گيرند كه درونداد،فرايند يا گردش كار، برونداد، و بازخورد عناصر اصلي آن راتشكيل مي دهند.تحقيقات نشان مي دهد كه فراگيران تحت تاثير محيط نزديك،احساسات ونيازهاي جسماني واجتماعي خود قرار مي گيرند. اين مهارت هاي تدريس از نظريه هاي يادگيري شناختي وادراكي گرفته مي شوند. شيوه يادگيري به پردازش اطلاعات و جست وجوي معني ارتباط دارد.تفاوتهاي شيوه يادگيري فراگيران،استفاده از روشهاي تدريس مناسب با اين تفاوتها راضروري مي سازد وفرآيند ياددهي يادگيري ،فردي مي شود.كه در اين مقاله از روش كتابخانه اي و روش تحليلي و توصيفي استفاده شده است.