نقش همسر آزاري در افسردگي زنان قرباني: اثر تعديل كننده مكانيسم‌هاي مقابله با استرس

همسرآزاري عليه زنان، رايج ترين شكل خشونت خانگي مي باشد؛ كه پيامد هاي آسيب رسان آن سلامت زنان، خانواده و جامعه را تهديد مي كند. آن چه در اين ميان از اهميت بالايي برخوردار است، يافتن عواملي مي باشد كه اين اثرات و پيامد هاي ناگوار را به حداقل رسانده و از سلامت زنان محافظت كند. هدف از پژوهش حاضر، تعيين نقش تعديل كنندگي مكانيسم هاي مقابله با استرس در رابطه همسرآزاري عليه زنان با بروز نشانه هاي افسردگي زناشويي در آنها بوده است. بدين منظور، 302 زن متاهل پرسشنامه هاي همسرآزاري، افسردگي بك و پرسشنامه مكانيسم هاي مقابله با استرس را تكميل كردند. داده هاي حاصل با استفاده از روش محاسبه ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون سلسله مراتبي مو رد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد نشانگان افسردگي با همسرآزاري عليه زنان ارتباط مستقيم دارد. مكانيسم هاي مقابله با استرس جست و جوي حمايت اجتماعي، پذيرش مسيوليت، حل مسيله برنامه ريزي شده و ارزيابي مجدد مثبت در رابطه بين همسرآزاري عليه زنان و نشانگان افسردگي نقش تعديل كنندگي دارند. در پژوهش حاضر مشخص شد كه زناني كه بيشتر از مكانيسم هاي جست و جوي حمايت اجتماعي، پذيرش مسيوليت، حل مسيله برنامه ريزي شده و ارزيابي مجدد مثبت استفاده مي كنند، با قرار گرفتن در معرض همسرآزاري، كمتر نشانه هاي افسردگي را بروز مي دهند.