بررسي ميزان نظم پذيري دانش آموزان (پژوهش روايي)

با نظر به اين كه يكي از شيون هر تعليم و تربيتي، توجه به نظم و انضباط است. پي بردن به آنكه دانش آموزان يك مدرسه چه سطحي از نظم پذيري را برخوردار هستند، نشانگر محصول مجموعه فعاليت هاي تربيتي يك نظام تربيتي مي باشد. در اين تحقيق كه با هدف بررسي ميزان نظم پذيري دانشآموزان انجام شده، نظر شريعتمداري و قايمي، با توجه به رويكردهاي انضباطي، مبناي مطالعه قرار گرفته است. رويكرد اين مطالعه كيفي بوده و بر پايه بررسي موردي با پويش روايتي از طريق حضور مستقيم در يك دبستان پسرانه در شهر زنجان انجام شده است. جمع آوري داده ها از طريق مشاهده فضاي فيزيكي مدرسه و تعاملات و مناسبات ميان مدير، معاونين و معلمان با دانش آموزان و مصاحبه نيمه ساختاريافته با مدير، معاونين و معلمان انجام شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه نظم پذيري دانشآموزان در دو مولفه از نظم پذيري شريعتمداري يعني آگاهي و بصيرت و آزادي مشروط و هفت مرحله نخست قايمي آموزشها، تذكرات، تهيه مقررات، جنبه الگويي، تنظيم برنامه، نشان دادن آثار، سپردن مسوليت با موفقيت همراه بوده و در مولفه هاي خودكنترلي و مداومت شريعتمداري و زمينه سازي براي عادات قايمي، راه به جايي نبرده است.