بررسي و مقايسه روش تدريس حل مسئله طبق روش ديويي و روش تدريس متداول در دوره ابتدايي بر پيشرفت تحصيلي

پژوهش حاضر با عنوان بررسي و مقايسه روش تدريس حل مسئله طبق روش ديويي و روش تدريس متداول در دوره ابتدايي بر پيشرفت تحصيلي درس تعليمات اجتماعي دانش آموزان دختر پايه پنجم شهر تهران در سال تحصيلي 89-90 انجام گرفت. اين پژوهش به شيوه مطالعه نيمه آزمايشي، با دو گروه آزمايشي (گروهي كه با روش حل مسئله آموزش ديدند) و گروه گواه (گروهي كه با روش متداول آموزش ديدند) با پيش آزمون و پس آزمون صورت گرفت. جامعه آماري اين تحقيق شامل دانش آموزان دختر پايه پنجم ابتدايي شهر تهران در سال تحصيلي 89-90 بودند كه به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، از بين مدارس، يك مدرسه بطور تصادفي انتخاب شد. حجم نمونه در يك كلاس 38 و در كلاس ديگر 36 نفر و جمعا74 نفر بودند. پس از اجراي پيش آزمون، گروه آزمايشي يك با روش تدريس حل مسئله و گروه آزمايشي دو با روش متداول تحت آموزش قرار گرفتند. سپس از آنان پس آزمون گرفته شد. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه روش تدريس حل مسئله بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان پايه پنجم ابتدايي شهر تهران موثرتر از روش تدريس متداول مي باشد.