رابطه بين ارزيابي عملكرد آموزشي و عزت نفس اساتيد با عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر دانشگاه فرهنگيان شيراز

اين پژوهش با هدف بررسي رابطه بين ارزيابي عملكرد آموزشي و عزت نفس اساتيد با عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر دانشگاه فرهنگيان شيراز اجرا شد. تحقيق حاضر به لحاظ هدف كاربردي بوده كه با استفاده از روش پژوهش توصيفي- همبستگي انجام شده است. به منظور دسترسي به هدف فوق از بين تمامي اساتيد و دانشجويان پسر دانشگاه فرهنگيان شيراز به تعداد 200 نفر 100نفر دانشجو و 100نفر اساتيد با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند. بدين منظور از سه پرسشنامه، عزت نفس كوپراسميت 1967 پرسشنامه عملكرد تحصيلي فام و تيلور 1990 ، پرسشنامه ارزيابي عملكرد آموزشي استفين و كاندري 2005 استفاده گرديد. دادههاي حاصل از پرسشنامه ها با استفاده از ضريب همبستگي و رگرسيون چندگانه به شيوه همزمان مورد تحليل قرار گرفت. نتيجه حاصله نشان داد كه بين ارزيابي عملكرد آموزشي اساتيد با عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر رابطه مثبت معنادار وجود دارد. بين عزت نفس اساتيد با عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنين بين عزت نفس كلي، عزت نفس خانوادگي با عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر رابطه مثبت معنادار وجود دارد. همچنين تجزيه و تحليل رگرسيون نشان داد كه عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر براساس ارزيابي عملكرد آموزشي اساتيد قابل پيش بيني مي باشد. عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر براساس عزت نفس اساتيد قابل پيش بيني ميباشد. عملكرد تحصيلي دانشجويان پسر براساس عزت نفس كلي، عزت نفس اجتماعي، عزت نفس خانوادگي اساتيد قابل پيش بيني ميباشد.