سنجش مولفه هاي تاثيرگذار در ارتقاي عملكرد مديريت شهري در بافتهاي فرسوده آران و بيدگل

بافتهاي فرسوده و ناكارآمد شهري بخش قابل توجهي از سطح شهر هاي كشور را تشكيل مي دهند. اين بافتت ها از يك سو، از طيف گسترده مشكلات كالبدي، عملكردي، ترافيكي و زيست محيطي رنج مي برند و از سوي ديگر مهم ترين پتانسيل شهرها براي استفاده از زمين جهت اسكان جمعيت، تأمين فضاهاي باز خدماتي و نيز بهبود زيست محيطي محسوب مي شوند. پژوهش حاضر به دنبال بررسي ساختار و تاثير شركت احياي بافت فرسوده آران و بيدگل در ارتقاي عملكرد مديريت شهري مي باشد. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر روش تحقيق توصيفي – تحليلي واز نوع پيمايشي (ميداني) است. جامعه آماري شامل 100 نفر از سرپرستان خانوارهاي ساكن در بافت فرسوده شهر آران و بيدگل مي باشد كه تعداد 80 نفر بعنوان نمونه آماري محاسبه شد. همچنين براي پرسشنامه كارشناسان نيز تعداد 20 نفر انتخاب شدند. براي جمع آوري داده هاي مربوط به مباني نظري و استخراج عوامل و شاخص هاي اوليه از منابع كتابخانه اي و اينترنتي و جهت گردآوري اطلاعات و داده هاي مورد نياز به منظور بررسي فرضيه هاي تحقيق از پرسشنامه استفاده شده است. بهمنظور تاييد روايي، از روايي صوري و به منظور تاييد پايايي(اعتبار) از آزمون آلفاي كرونباخ استفاده شده است. در اين تحقيق به دو روش توصيفي و استنباطي به تحليل داده ها پرداخته شده است، در سطح توصيفي با استفاده از مشخصه هايي نظير فراواني به تحليل ويژگي هاي جامعه پرداخته شده و در سطح استنباطي از فنون آماري شامل آزمون رگرسيون براي آزمون فرضيه ها استفاده شده است. يافته هاي پژوهش نشان مي دهد اين شركت بر بهبود عملكرد كالبدي و اجتماعي تاثير مطلوب داشته است.