مقايسه بكارگيري مراحل فرايند طراحي در طراحان مبتدي و خبره

فرايند طراحي از زمان ويتروويوس مورد بررسي قرار گرفته است ، و طبق نظر وي طراحي معماري، فرايند گزينش اجزا براي دست يافتن به كلي واحد است(لنگ، 1381 ). طراحي كه شامل تمام فعاليت هاي انجام گرفته در خلق يك فضا است(ميلر، 1383) فعاليت دهني شاخص و راه حلي بهينه براي مجموعه اي از نيازهاي واقعي در موقعيتي خاص مي باشد(لاوسون، 1384). فرايند طراحي را نمي توان تنها تركيبي از عناصر عيني و مشاهده شدني و قابل اندازه گيري در نظر گرفت(گروت و وانگ، 1384)، بلكه اقدامي است كه در آن راه حل هاي بالقوه ابداع و يا از ميان مجموعه اي از راه حل ها گزينش مي شوند(لنگ، 1381 ). پژوهشگران بر اين باورند كه طبيعت عمل طراحي تا حدود زيادي مستقل از ويژگي هاي موضوع آن است. بيشتر افرادي كه به بحث فرايند طراحي پرداخته اند براي آن مراحلي قائل اند. طراحي پژوهي يا روش شناسي طراحي، به بررسي روش ها، الگوها و فرايند طراحي مي پردازد. طبق نتايج به دست آمده اين فرايند و نحوه انجام آن در طراحان مبتدي و خبره متفاوت مي باشد. بر اين اساس طراحان خبره به دليل داشتن تجربه كاري بيشتر در موضوع طراحي قادر هستند زمانبندي مناسبي طي فرايند طراحي اتخاذ كرده و مي توانند به موقع از مرحله جمع آوري اطلاعات به فاز ارائه آلترناتيوها بروند. فرايند ساختاربندي و فرموله كردن مسئله به عنوان رويكردي كليدي در مهارت طراحي مطرح مي شود. مفهوم چهارچوب بندي مسئله طبيعت طراحي را به خوبي نمايان مي سازد. طراحان موفق، برجسته و ماهر كه در مطالعات مختلف شناسايي شدند در چهارچوب بندي مسئله بسيار موفق هستند و به صورت فعال ديدگاه خود را به مسئله تحميل مي كنند و راه حل را حدس مي زنند. طراحان موفق بر راه حل تمركز دارند نه بر مسئله. اين رويكرد شناخت طراحي طي تمرينات وآموزش به دست مي آيد. پژوهش حاضر به بررسي مراحل متفاوت فرايند طراحي مي پردازد و نحوه بكارگيري اين مراحل طي فرايند طراحي در طراحان مبتدي و خبره مي پردازد وطي يك مطالعه موردي صحت نتايج به دست آمده بررسي مي گردد. ارائه راهكارهايي كه به طراحان مبتدي كمك مي كند تا به مرحله خبرگي برسند از اهداف اين پژوهش مي باشد.