عمران در اطراف جزيره قشم

منابع بوم شناختي در برگيرنده ي عوامل فيزيكي، شيميايي و زيستي است كه بر پراكنش و تنوع موجودات و گياهان دريا تأثير مي گذارند. از مهمترين عوامل مؤثر در انجام فعاليتهاي دريايي نظير طراحي و احداث بنادر، خصوصيات فيزيك وشيميايي آب و باد منطقه ي مورد مطالعه است. روند تغييرات شرايط كيفي اكوسيستم هاي آبي همواره در معرض نوسانات زيست محيطي قرار دارد. مديريت بهينه هر اكوسيستم مستلزم شناخت اوليه در زمينه روند تغييرات و تهديدات زيست محيطي است. تغييرات پارامترهاي فيزيكي آب دريا، نقش مهمي در فعاليت سيستمهاي جوي، اقليمي، جريانات دريايي و غيره ايفا مي كنند. درجه حرارت آب را مي توان مهمترين عامل تاثير گذار دانست كه مستقيماً بر متابوليسم رشد موثر است. آلودگي و كدورت بالاي آب، همزمان با ورود فاضلاب هاي خانگي و صنعتي و تغيير اسيديته آب با شروع فعاليت هاي كشاورزي و ورود زه آب مزارع حاشيه خليج بيشترين درصد تخريب را داشتند. بررسي سازه هاي در معرض آب دريادر جزيره قشم و شناخت عوامل خوردگي اسيدها و املاح (نظير كلرايدها ، سولفاتها و نيتراتها ) و گازها (نظير اكسيژن ، دي اكسيد گوگرد) و هيدروكربنها از عوامل اصلي خوردگي بتن مي باشند. خصوصا در سواحل دريا كه رطوبت و املاح زيادند، خوردگي بتن به قدري شديد است كه حتي ميلگرد داخل آن را نيز از بين مي برد. در اين نواحي، اعضاء به طور ثابت تحت اثر سه عامل اوليه هدايت كننده خوردگي شامل اكسيژن، كلريدها و رطوبت قرار دارند. خرابي بتن تخريب سازه هاي دريايي بتني ممكن است ناشي از اثرات فيزيكي يا شيميايي آب دريا بر روي آنها باشد. در منطقه مورد مطالعه با توجه به شوري، PH و اكسيژن مي توان سازه هاي دريايي را بنا كرد.