تحليل ريسك زلزله به روش فازي - عصبي و مطالعه موردي شهر شهركرد

ﺣﻮادث ﻃﺒﯿﻌﯽ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻮﺿﻮﻋﺎت ﻣﻬﻢ ﺟﻮاﻣﻊ ﺑﺸﺮي اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻧﻮﻋﯽ در زﻧﺪﮔﯽ اﻧﺴﺎنﻫﺎ ﻧﻘﺶ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪهاﯾﯽ داﺷﺘﻪ اﺳﺖ و در ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﻨﻮﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎري از آﻧﻬﺎ ﺧﺎرج از ﮐﻨﺘﺮل اﻧﺴﺎن ﺑﻪ ﻧﻈﺮ ﻣﯽرﺳﺪ اﻣﺎ ﻣﯿﺰان آﺳﯿﺐ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﻋﻮاﻣـﻞ اﻧﺴـﺎﻧﯽ اﺳـﺖ و ﻫﻤﺎﻧﻄﻮر ﮐﻪ واﻗﻔﯿﻢ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮي از ﺣﺎدﺛﻪ ﺑﻬﺘﺮ از واﮐﻨﺶ در ﻣﻘﺎﺑﻞ ﺣﺎدﺛﻪ اﺳﺖ، ﻟﺬا ارﺗﻘﺎي داﻧـﺶ و آﮔـﺎﻫﯽ ﻋﻤـﻮﻣﯽ ﻓـﺮد، ﻋﺎﻣـﻞ ﻣﻬﻤﯽ در ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮات ﺑﻼﯾﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ ﻣﺤﺴﻮب ﻣﯽﺷﻮد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﯾﮑﯽ از ﻣﻬﯿﺐﺗﺮﯾﻦ و ﺧﺴﺎرت ﺑﺎرﺗﺮﯾﻦ ﺑﻼﯾﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ در دﻧﯿﺎي اﻣﺮوز، ﺑﺎﻻﺧﺺ ﮐﺸﻮرﻣﺎن اﯾﺮان، ﭘﺪﯾﺪه زﻟﺰﻟﻪ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﻣﺮوزه روﻧﺪ ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺧﻄﺮ و ﺧﻄﺮﭘﺬﯾﺮي زﻟﺰﻟﻪ ﺑﺮﭘﺎﯾﻪ ﻣﺤﺎﺳﺒﺎت آﻣـﺎر و اﺣﺘﻤﺎﻻﺗﯽ اﺳﺘﻮار اﺳﺖ ﮐﻪ داراي ﻣﻌﺎﯾﺒﯽ ازﺟﻤﻠﻪ ﻋﺪم ﻗﻄﻌﯿﺖ ﻫﺎ و ﮔﻨﮕﯽ ﻫﺎ در ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ و روﺷـﻬﺎي آن ﻣـﯽ ﺑﺎﺷـﺪ در اﯾـﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از اﺑﺰار ﻓﺎزي- ﻋﺼﺒﯽ و دﺳﺘﻪ ﺑﻨﺪي ﺳﺎزه ﻫﺎ ﺑﻪ ﺳﻄﺢ ﭘﺬﯾﺮش ﺧﻄﺮ ﻟﺮزه اي ﺑﺎ ﺗﻮﺻﯿﻒ ﮐﯿﻔﯽ اﻗﺪام ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺗﻬﯿﻪ ﻣﺪﻟﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺘﻮاﻧﺪ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺤﻠﯿﻞ رﯾﺴﮏ زﻟﺰﻟﻪ و ﻧﺘﺎﯾﺞ آن را دﻗﯿﻘﺘﺮ و ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﺪ. از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻬﻢ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﺰاﯾﺎي روش ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ اﻣﮑﺎن ﻣﺪل ﮐﺮدن ﻋﺪم ﻗﻄﻌﯿﺖ ﻫﺎ، ﻃﺒﻘﻪ ﺑﻨﺪي ورودي ﻫﺎ و ﺑﺪﺳﺖ آوردن اﻃﻼﻋﺎت ﻗﻄﻌﯽ را از وروديﻫﺎي ﻧﺎﻗﺺ ﯾﺎ ﻓﺎزي، ورود اﻃﻼﻋﺎت ﺑﺮداﺷﺖ ﺷﺪه از ﺳﺎزه ﺑﻪ ﺻﻮرت ﮐﯿﻔﯽ و ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺴﯿﺎر ﺑﺎﻻي روﻧﺪ ﺗﺤﻠﯿﻞ رﯾﺴﮏ، اﺷﺎره ﮐﺮد ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر، ﺑﺮاي ﺑﺮرﺳﯽ ﮐﺎراﯾﯽ روش ﭘﯿﺸﻨﻬﺎدي، ﻣﺪل ﻃﺮح ﺷﺪه روي ﺗﻌﺪادي از ﻣﺪارس ﺷﻬﺮﮐﺮد و ﺣﻮﻣﻪ، آزﻣﺎﯾﺶ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺣﺎﮐﯽ از ﮐﺎراﯾﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ آن اﺳﺖ