بررسي تاثيرميكروسيليس بعنوان افزودني به شاتكريت در پروژه هاي مقاوم سازي و بهسازي لرزه اي نوسازي مدارس (با نگاهي بر پروژه هاي اداره كل نوسازي مدارس خوزستان )

در سالهاي اخير تعداد زيادي از سازه هاي بتني در مناطق صنعتي و پتروشيمي كشورهاي مختلف دنيا در اثر عوامل مختلف دچار آسيب ديدگي و يا خرابي زودرس شده اند. تخريب بتن در محيط اي اسيدي از جمله رايج ترين اين خرابي ها در سازه هاي بتن آرمه بوده و يكي از مشكلاتي است كه مهندسان عمران امروزه در نگهداري سازه هاي بتن آرمه با آن مواجه مي باشند. به طور كلي بمنظور اجرا و ترميم سازه هاي بتني روشهاي مختلف وجود دارد يكي از اين روشهاي متداول استفاده از شاتكريت مي بادش ار اين حالت شاتركيت مي تواند به جاي بتن معمولي مورد استفاده قرار گيرد و در برخي پروژه هاي ترميمي نسبت به بتن معمولي مزيتهاي بيشتري دارد. پروژه هاي مدرسه سازي از مهمترين و با اهميت ترين پروژه هاي عمراني و زيربنايي كشور محسوب مي شوند، بنابراين شناخت و انتخاب مصالح و اتخالذ روشهاي اجرايي مناسب و فني تر در جهت ارتقاء كيفيت پروژه ها باعث بهره بردراي و استفاده صحيح و بادوامتر از سازه هاي احداث شده و كمك شاياني را در حفظ سرمايه هاي كشور در پي خواهد داشت. در مطالعه حاضر به اين نكته مي پردازيم كه با افزودن ميكروسيليس به شاتركيت اعم از WMS,DMS در پروژ هاي نوسازي مدارس خوزستان با توجه به وضعيت آب و هوايي منطقه مقاومت و چسبندگي و كيفيت مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادي مهم و ضروري مي باشد كه با بررسي نتايج حاصله از آزمايشات و محاسبن و معايب موجود در اجراي پروژه ها بهترين روش انجام عمليات اجرايي را اتخاذ نمود