بازشناخت مشكلات سيستم آموزش معماري پايدار در ايران

امروزه واژه پايداري در بسياري از محافل علمي و حتي غير علمي مطرح گرديده است و دانشكده هاي معماري براي پاسخگويي به نگراني هاي روزافزون محيطي به دنبال راه حل هاي مناسب مي گردند. و اين در حالي است كه تازگي بحث پايداري و سيستم ناكارآمد آموزش معماري، آموزش معماري را با مشكلات فراواني مواجه كرده است هدف از اين مقاله بررسي مشكلات آموزش معماري پايدار در ايران و ارايه راهكارهايي در جهت بهبود آن است سوالي كه در اين مقاله مطرح يم شود اين است كه آيا سيستم آموزش معماري ايران ظرف مناسبي براي آموزش معماري پايدار است بنابراين پس از تعريف معماري پايدار و بررسي تاريخچه آن و ارايه چند نمونه ساختمان، دو مدل آموزش پايداري در جهان بررسي مي شود. روش تحقيق اين مقاله توصيفي تحليلي است و روش گردآوري اطلاعات كتابخانه اي ميدان مي باشد در نهايت اين نتيجه حاصل گرديد كه سيستم آموزش معماري ايران براي اموزش معماري پايدار مناسب نيست و لازم است تغييراتي در آن داده شود.