اولويت بندي زيرساختهاي پدافند غيرعامل در فرودگاه

ﻣﻘﺎﺑﻠﻪ دوﻟﺖ ﻣﻠﯽ ﺑﺎ ﺗﻬﺪﯾﺪات ﻧﻈﺎﻣﯽ و ﻏﯿﺮﻧﻈﺎﻣﯽ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺧﻮد، راﻫﺒﺮد دﻓﺎﻋﯽ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ زﯾﺮﻣﺠﻤﻮﻋﻪ اﻣﻨﯿﺖ ﻣﻠﯽ ﺑﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽ آﯾﺪ. راﻫﺒﺮد دﻓﺎع ﻣﻠﯽ،راﻫﺒﺮدي ﺻﻠﺢ آﻣﯿﺰ اﺳﺖ، ﭼﺮا ﮐﻪ در ﭘﯽ اﯾﺠﺎد ﺟﻨﮓ و اﻫﺪاف ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻃﻠﺒﺎﻧﻪ ارﺿﯽ ﻧﺒﻮده و ﺣﻔﻆ وﺿﻊ ﻣﻮﺟﻮد ﺳﺮﻟﻮﺣﻪ ﺳﯿﺎﺳﺘﻬﺎي آن اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻋﻼوه ﺑﺮاي ﻣﺪﺗﯽ ﻃﻮﻻﻧﯽ ﺗﺪاوم ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﻬﺪﯾﺪات ﻋﻠﯿﻪ ﮐﺸﻮر ﻣﻠﯽ از ﻋﺮﺻﻪ ﻧﻈﺎﻣﯽ ﺑﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﻫﺎي ﺳﯿﺎﺳﯽ، اﻗﺘﺼﺎدي، اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ و ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ، ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﯿﺰان ﺗﻬﺪﯾﺪات ﻧﺎﺷﯽ از ﺟﻨﮓ ﻧﺮم دﺷﻤﻨﺎن را ﮐﺎﻫﺶ دﻫﺪ. ﻓﺮودﮔﺎه ﻫﺎ ﮐﻪ داراي ارزش اﻗﺘﺼﺎدي و ﻋﻤﻠﮑﺮدي ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدي ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﮐﻮﭼﮑﺘﺮﯾﻦ ﺗﻬﺪﯾﺪ و آﺳﯿﺐ ﻣﻮﺟﺒﺎت ﺑﺮوز ﺑﺤﺮاﻧﻬﺎي ﻋﻈﯿﻢ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ، ﺳﯿﺎﺳﯽ ... را دارا ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﻫﺪف از ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪي زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ در ﻓﺮودﮔﺎه ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از ﻧﻈﺮ ﻫﺪف، ﮐﺎرﺑﺮدي و از ﻧﻈﺮ روش، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ اﺳﺖ. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و ﺧﺒﺮﮔﺎن در زﻣﯿﻨﻪ دﻓﺎﻋﯽ و ﻓﺮودﮔﺎﻫﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ داراي ﻣﺪرك ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺑﺎﻻﺗﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ داده ﻫﺎي ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از اﺑﺰارﻫﺎي اﻧﺪازه ﮔﯿﺮي از روش آﻣﺎري ﻓﺮﯾﺪﻣﻦ، ﺟﻬﺖ ﺳﻨﺠﺶ و رﺗﺒﻪ ﺑﻨﺪي ﻓﺮﺿﯿﺎت اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﺑﺮ اﺳﺎس ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﺗﺤﻘﯿﻖ، ﺑﺮاي اوﻟﻮﯾﺖ ﺑﻨﺪي زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﭘﺪاﻓﻨﺪ ﻏﯿﺮﻋﺎﻣﻞ در ﻓﺮودﮔﺎه، ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺘﺮاﺗﮋﯾﮏ زﯾﺮﺳﺎﺧﺘﻬﺎي ﻓﺮودﮔﺎﻫﯽ ﺑﺎﻻﺗﺮﯾﻦ اﻣﺘﯿﺎز را ﮐﺴﺐ ﻧﻤﻮده اﻧﺪ.