تاثير طراحي محيطي بر خلاقيت دانشجويان رشته معماري نمونه موردي: دانشگاه آزاد واحد تهران مركزي

ارﺗﺒﺎط ﻣﺤﯿﻂ و آﻣﻮزش ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﺗﺎﺛﯿﺮي ﮐﻪ در ﮔﺴﺘﺮش داﻧﺶ، رﺷﺪ و اﻋﺘﻼي ﻓﺮﻫﻨﮓ ﻫﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ دارد، ﻧﻘـﺶ اﺳﺎﺳـﯽ در ﺑﺮﻧﺎﻣـﻪرﯾـﺰي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ دارد. ﻣﺤﯿﻂ ﭘﯿﺮاﻣﻮﻧﯽ اﺷﺎره ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﻧﺎﭘﯿﺪاﯾﯽ دارد ﮐﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ آﻧﻬﺎ را ﻫﻮﺷﯿﺎراﻧﻪ ادراك ﻧﮑﻨﯿﻢ، اﻣـﺎ ﺗـﺎﺛﯿﺮ ﻋﻤﯿﻘـﯽ ﺑـﺮ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎي ﺟﺎري در آن ﻓﻀﺎ دارد. ﺧُﻠﻖ، ﻋﻤﻠﮑﺮد و ﺣﺘﯽ ﺳﻼﻣﺖ ﺟﺴﻤﺎﻧﯽ، ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﯿﺮ درﯾﺎﻓﺖﻫـﺎي ﺣﺴـﯽ از ﻣﺤـﯿﻂ و ﺑﺮداﺷـﺖﻫـﺎي ذﻫﻨﯽ ﺣﺎﺻﻞ از ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ و ذﻫﻨﯿﺖ درﯾﺎﻓﺖ ﮐﻨﻨﺪه، ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. از آن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ در ﻓﻀﺎﻫﺎي آﻣﻮزﺷﯽ اﯾﺮان اﻏﻠﺐ از ﺗﻐﯿﯿﺮ ﮐﺎرﺑﺮي ﮐﺎﻟﺒﺪﻫﺎي ﻫﻤﺴﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻓﻀﺎي آﻣﻮزﺷﯽ، اداري و ﺧﺪﻣﺎﺗﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽﺷﻮد، ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﯽ ﺑﺮ ﮐﯿﻔﯿﺖ آﻣﻮزش، ﻋﻤﻖ ﯾﺎدﮔﯿﺮي و ﺧﻼﻗﯿﺖ ﻣﻮرد ﮐﻢ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد. روﯾﮑﺮدﻫﺎي اﻣﺮوزي در ﺗﺮوﯾﺞ ﻧﮕﺎه ﺟﺎﻣﻊ، ﮐﻞﻧﮕـﺮ و ﭘﻮﯾـﺎ در ﻓﺮآﯾﻨـﺪ آﻣـﻮزش ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﯿﻔﯿﺖﻫﺎي ﻣﺤﯿﻂ، ﻓﺮاﺗﺮ از ﺟﺬاﺑﯿﺖﻫﺎي ﺑﺼﺮي ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزش ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﭘﯿﺶ ﻧﯿﺎز در ﻓﺮآﯾﻨـﺪ آﻣﻮزﺷـﯽ ﺑـﻪ ﺷﻤﺎر ﻣﯽرود ﮐﻪ ﺑﺎ ﺗﻘﻮﯾﺖ روﺣﯿﻪ ﮐﺸﻒ و ﺗﻌﺎﻣﻞ، ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ اﻓﺮاد ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار اﺳﺖ. ﻫﺪف از اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ، ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ اﻓﺰاﯾﺶ ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن در ﻓﺮآﯾﻨﺪ آﻣﻮزش از ﺟﻨﺒﻪ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺤﯿﻂ آﻣﻮزﺷﯽ ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. در اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ، ﻫﺪف ﮐﺎرﺑﺮدي و ﻣﺎﻫﯿﺖ ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ-ﺗﺤﻠﯿﻠﯽ اﺳﺖ و از ﻣﻨﺎﺑﻊ ﮐﺘﺎﺑﺨﺎﻧﻪ و ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ در ﮔﺮدآوري اﻃﻼﻋـﺎت اﺳـﺘﻔﺎده ﺷـﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻧﺸﺎن ﻣﯽدﻫﺪ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎي ﺗﺎﺛﯿﺮﮔﺬار ﺑﺮ ﺧﻼﻗﯿﺖ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن ﻣﻌﻤـﺎري ﺷـﺎﻣﻞ ﻣﻔـﺎﻫﯿﻤﯽ ﻫﻤﭽـﻮن ارﺗﺒـﺎط و اﻧﻌﻄـﺎف ﻓﻀﺎﯾﯽ، ﻋﻨﺎﺻﺮ و ﻣﺤﺮكﻫﺎي ﻃﺒﯿﻌﯽ، ﻫﻢﺟﻮاري و ﺗﻨﻮع ﻋﻤﻠﮑﺮدي ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.