بررسي عناصر تشكيل دهنده ريتم از ديدگاه پديدارشناسي

ريتم در طراحي به عنوان نتيجه عملكرد شناختي عناصر ريتم در پژوهش هاي پيشين مطرح گرديده است و در پژوهش حاضر به لحاظ پديدارشناسي توسط سازندگان، توليد و به شكل آگاهانه به وسيله ناظرين تشخيص داده شده است. مرور ادبيات انجام شده نشان مي دهد كه ريتم در طراحي يكي از مراحل طراحي پديدارشناسانه مي باشد كه به صورت آگاهانه به وسيله شناخت انساني از فرآيند تكرار عناصر تشكيل دهنده ريتم، به كار گرفته شده است. طراحان قادر خواهند بود قواعد ايجاد ريتم را جهت خلق الگويي متوازن بر روي بستر مكاني مورد استفاده قرار دهند تا مفهوم مورد نظر را به صورت آگاهانه به ناظرين منتقل كنند. هدف اين مطالعه تشريح پديده ريتم، عواملي كه ريتم را تشكيل مي دهند و چگونگي خلق آن مي باشد. سه اثر مرتبط واجد ارزش در شهر همدان شامل آرامگاه بوعلي سينا، آرامگاه باباطاهر و ميدان امام، با استفاده از پژوهش كيفي با رويكرد پديدارشناسي، براي نشان دادن نحوه ايجاد و بيان ريتم در آميزه هاي ساختماني بررسي شد. نتايج نشان مي دهد علاوه بر عناصر تشكيل دهنده ريتم در پژوهش هاي پيشين شامل خط، شكل، فرم، رنگ، نور، سايه و صدا، عنصر انعكاس نيز سر منشاء ريتم مي باشد. عنصر مذكور را مي توان در ديگر آثار معماري نيز مشاهده و از آن ها جهت درك بهتر مفاهيم پنهان ريتم در بناء استفاده نمود.