بررسي و تحليل مؤلفه هاي تأثيرگذار بر ارتقآء كيفيت فضايي پياده راه ها(نمونه موردي:خيابان مدرس كرمانشاه)

پياده راه ها يا مسيرهاي پياده معابري با بالاترين حد نقش اجتماعي اند كه در آنها ، تسلط كامل با عابر پياده بوده و از وسايل نقليه موتوري تنها به منظور سرويس دهي به زندگي جاري ، استفاده مي شود و پياده راه ها ، ابزاري براي بروز فعاليت جمعي مي باشند و پياده مدار بودن فضا ميتواند زندگي و سرزندگي را به مناطق مركزي شهر آورده و مردم را تشويق به حضور داوطلبانه در شهر كند ؛ كه اين امر باعث ارتقاي سطح اقتصادي ، اجتماعي ، بهداشتي و نيز بهبود كيفيت زيست محيطي منطقه و يا شهر ميشود . هدف از انجام اين تحقيق ، سنجش ميزان ارتقاء كيفيت فضاهاي عمومي شهري از طرق تبديل آن به مسير پياده است ؛ اما در راستاي برآورده شدن چنين هدفي ميتوان به اهداف جزيي همچون بررسي مؤلفه هاي مؤثر در ارتقاء كيفيت فضاهاي شهري ، نيز اشاره نمود . در اين پژوهش ابتدا سنجش ميزان كيفيت فضا ، سپس بررسي كيفيت فضا با سه معيار كالبدي ، كاركردي-عملكردي و ادراك محيطي انجام ميگيرد و ميزان همبستگي و ارتباط ميان متغيرها مشخص مي شود و در مرحله بعد هريك از 12 زيرشاخه(شاخص كالبدي به 6 زيرشاخه ، شاخص كاركردي- عملكردي به 3 زيرشاخه و شاخص ادراك محيطي نير به 3 زير شاخه تقسيم شده اند)بصورت جداگانه با كيفيت فضا بررسي و ميزان ضريب همبستگي و ارتباط آنها مشخص مي گردد و همچنين رتبه بندي هر سه شاخص و سپس رتبه بندي 12 زيرشاخه آنها انجام مي گيرد و در نهايت ميزان ارزش و اولويت متغيرها از نظر مخاطبان مورد بررسي قرارميگيرد . نوع تحقيق انجام گرفته ؛ كاربردي ، روش تحقيق توصيفي- تحليلي ، ابزارگردآوري داده ها پرسشنامه و روش تحليل داده ها روش رگرسيوني چندمتغيره سلسله مراتبي HMR و آزمونهاي بكاررفته در تحليل داده ها ، آزمون همبستگي پيرسون ، آزمون t تك نمونه اي و تحليل مسير مي باشد و نتايج حاصل از تحقيق حاكي از اين است كه كاربران از كيفيت فضا در محدوده خيابان مدرس ناراضي بوده و به منظور ارتقاء كيفيت فضا در اين خيابان ، شاخص كالبدي در اولويت اول ، شاخص هاي ادراك محيطي در اولويت دوم و شاخص هاي كاركردي-عملكردي در اولويت سوم قراردارند .