هويت معماري در متن ميراث صنعتي

ميراث صنعتي بخشي از معماري معاصر ايران، يكي از زير شاخه هاي ميراث فرهنگي است. حفظ بناهاي ميراثي معماري صنعتي از آنجايي كه نماينده فرهنگ، شرايط تاريخي، فرايندها، فناوري ها و دستاوردهاي برجسته منطقه هستند حايز اهميت است و نقش غيرقابل انكاري در هويت معماري شهري دارند. از اين رو بناهايي كه در متن ميراث صنعتي ايجاد مي شود بايد به گونه اي طراحي شوند كه نه تنها بافت تاريخي و صنعتي منطقه را زير سوال نبرد بلكه علاوه بر داشتن زيبايي خود، بناي ميراث صنعتي را شاخص نتواند. همچنين چهره اي متناسب و همگون در منطقه ارايه دهد و روح زمان حاضر را القا و بيان نمايد. روش تحقيق اين پژوهش به صورت تحليلي - توصيفي، تاريخي - تفسيري و جمع آوري اطلاعات نيز فرايندي از روش هاي كتابخانه اي و ميداني مي باشد. دستاورد خاص نظير پژوهش حاكي از آنست كه حفظ ارزش ها و فرهنگ، شناخت نيازهاي مادي و معنوي مخاطب، ويژگي هاي اقليمي و محيطي بستر طرح، استفاده از تكنيك ها و فناوري هاي موجود با تعهد به كارگيري اين اصول و رابطه بنا با منطقه صنعتي شهري مواردي هستند كه با لحاظ كردن در فرايند طراحي، بيماري پيشرفته با هويت و پايدار امروزي خلق مي شود.