تاثیر میكروسیلیس بر پارامترهای مقاومت برشی خاكهای رسی

بهبود مقاومت برشي خاك ممكن است توسط انواع روشهاي بهسازي زمين مانند تثبيت خاك، مسلح سازي خاك و غير، صورت پذيرد. استفاد، از روشهاي مسح سازي زمين به دليل موثر بودن، سازگاري بهتر، تكرارپذيري و اقتصادي بودن نسبت به روشهاي ديگر بيشتر مورد توجه بود، است. در پژوهش حاضر ميكروسيليس به عنوان ماد، تقويت كننده، انتخاب شد، است. ميكروسيليس در درصدهاي وزني اختلاط 0%، 10%، 15%، 20% مورد استفاد، قرار گرفت. هدف از اين پژوهش، مطالعه تاثير ميكروسيليس بر رفتار برشي خاك هاي رسي مي باشد. براي اين منظور خاك هاي رسي مسلح شد، با ميكروسيليس تحت آزمايش بر مستقيم قرار گرفتند. نتايج آزمايشات بهبود چشمگير خصوصيات برشي خاك (چسبندگي و زاويه اصطكاك داخلي) را نشان داد. با افزايش درصد اختلاط ميكروسيليس، بهبود خصوصيات مقاومتي برشي خاك نيز ادامه يافت. تاثير ميكروسيليس بر زاويه اصطكاك داخلي خاك قابل ملاحظه بود ولي از آنجا كه حتي افزايش 100 درودي در زاويه اولطكاك داخلي تاثير زيادي بر مقاومت برشي نداشت، تاثيرميكروسيليس بر زاويه اصطكاك داخلي مورد توجه كمتري قرار گرفت. اما تاثير ميكروسيليس بر چسبندگي خاك قابل ملاحظه بود و بيشترين تاثير بر افزايش مقاومت برشي خاك هاي مورد مطالعه در اين پژوهش ناشي از افزايش چسبندگي مي باشد