مقايسه اتصالات خمشي پيچي با مقطع تير كاهش يافته به روشهاي شكاف استوانه اي و برش شعاعي

انتظار اساسي طراحي، در قاب هاي خمشي اين است كه يك رفتار شكل پذير بدون شكست اتصال حاصل شود. براي رسيدن به اين منظور ميتوان يكي از دو راهبرد اساسي تقويت اتصال و يا تضعيف موضعي مقطع تير را اتخاذ نمود. در راهبرد اول به علت صرف وقت و هزينه بيشتر به علت ساخت و بازرسي جوش و نياز به عناصر اضافي و مشكلات معماري و ... انتخاب گزينه دوم ضروري به نظر مي رسد.لذا با توجه به اينكه مقاومت لرزه اي سازه هاي با قاب خمشي مقاوم فولادي تا حدود قابل توجهي به اتصالات تير به ستون بستگي دارد، اتصالات با مقطع تير كاهش يافته به منظور ارايه يك عملكرد قابل اعتماد و با انعطاف پذيري بيشتر ارايه شده اند. بدين منظور،در اين تحقيق اثر استفاده از روش كاهش مقطع با ايجاد شكاف استوانه اي و همچنين روش برش شعاعي در تير بر رفتار مورد بررسي قرار گرفت. روش اجزاءمحدود غيرخطي سه بعدي و نرم افزار SAC اتصالات پيچي تحت بارگذاري چرخه اي مطابق پروتكل براي آناليزها انتخاب شده است. با توجه به نتايج اين تحقيق ايجاد شكاف استوانه اي در تير ميتواند به عنوان روش ABAQUSجديدي براي اتصالات كاهش يافته مطرح باشد.