بررسي رابطه بين رويكردهاي يادگيري با عملكرد تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اردكان

ﻫﺪف از اﻧﺠﺎم ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ راﺑﻄﻪ روﯾﮑﺮدﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ داﻧﺶ آﻣﻮزان در ﻣﺪارس دوره دوم ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 94- 1393 ﺑﻮد. ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎري اﯾﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ 167 ﻧﻔﺮ از داﻧﺶ آﻣﻮزان ﻣﺪارس ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوم ﺷﻬﺮ اردﮐﺎن ﺑﻮد ﮐﻪ ﺑﻪ روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﺗﺼﺎدﻓﯽ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ از ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ روﯾﮑﺮدﻫﺎي ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ و ﯾﺎدﮔﯿﺮي ﻓﺮم ﮐﻮﺗﺎه )ASSIST( ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ روﯾﮑﺮدﻫﺎي داﻧﺶ آﻣﻮزان اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ از ﻣﻌﺪل ﺗﺮم اول داﻧﺶ آﻣﻮزان در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 94- 1393 ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺷﺎﺧﺺ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﺑﺮاي ﺗﺤﻠﯿﻞ اﺳﺘﻨﺒﺎﻃﯽ ﻧﺘﺎﯾﺞ از ﺿﺮﯾﺐ ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ ﭘﯿﺮﺳﻮن و رﺗﺒﻪ اي ﻓﺮﯾﺪﻣﻦ، آزﻣﻮن ﻫﺎي T ﺗﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ اي ، ﺗﺤﻠﯿﻞ وارﯾﺎﻧﺲ ﯾﮏ راﻫﻪ )One- way AVOVA( و آزﻣﻮن ﺗﻌﻘﯿﺒﯽ LSD اﺳﺘﻔﺎده ﮔﺮدﯾﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن دادﻧﺪ ﮐﻪ ﺧﺮده ﻣﻘﯿﺎس ﻋﻤﯿﻖ از ﺑﯿﻦ ﺧﺮده ﻣﻘﯿﺎس ﻫﺎي روﯾﮑﺮدﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي داراي ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ )21/05 =M( ﺑﻮد. از ﺑﯿﻦ روﯾﮑﺮدﻫﺎي ﯾﺎدﮔﯿﺮي، ﺗﻨﻬﺎ ﺑﯿﻦ روﯾﮑﺮد راﻫﺒﺮدي و ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺗﺤﺼﯿﻞ داﻧﺶ آﻣﻮزان راﺑﻄﻪ ﻣﻌﻨﺎداري وﺟﻮد داﺷﺖ 0/198=p> 0/05 , r .