ارزيابي عملكرد آموزشي و نقش آن در بهبود و ارتقاي عملكرد سازمان هاي آموزشي.

جو رقابتي پيچيده دنياي امروز، سازمان ها را به سوي كمال طلبي به حركت در مي آورد .سازمان ها براي بقاي خود در محيط رقابتي جديد، بايستي علم مديريت و عملكرد خود را ارتقاء دهند.هدف و فلسفه ارزيابي عملكرد، تعيين نقاط قوت و ضعف از طريق ارتباط بين سرپرستان و كاركنان سازمان، تعيين انتظارات سازمان و كاركنان جهت استفاده بهينه از كليه امكانات و مناب در جهعت تحقيقات اهداف سازمان واثربخشي است. در شرايط رقابتي كنوني، بيش از هر زماني دانايي مبتني بر توسعه دانش بنيان شرط بقا شده است.هدف: نظام هاي آموزشي با توجه به اهداف و ماموريت آنان كه مهم ترين آن تربيت نيروي انساني كارآمد براي ساير نهادهاي جامعه است از جايگاه ويژه اي برخوردار است و دانشگاه ها نيز مهم ترين و كليدي ترين سازمان هاي آموزشي هستند كه علاوه بر تربيت نيروي انساني پاسخگوي نياز هاي اجتماعي براي كسب و اشاعه دانش و فناوري مي باشند.روش پژوهش: نظام هاي ارزيابي عملكرد به يكي از ابزار هاي مهم مديريتي تبديل شده است و تبعات مثبت زياد از جمله انتقال بار مسيوليت عملكرد به كاركنان، استفاده بهينه از منابع محدود سعازمان و افعزايش اثربخشي و بهره وري در سازمان را دارد. ارزيابي عملكرد به عنوان مهم ترين نظام مديريت مناب انساني نقش مهمي دربهبود عملكرد كاركنان و همسو نمودن عملكرد آنان با اهداف كه درسازمان هاي آموزشي و دانشگاه ها كه ماموريت آنان تربيت افراد در حيطه هاي فني، ادراكي، ارتباطي و اخلاقي از يك طرف وتوليد علم و فناوري از طرف ديگر مي باشد، ايفا مي نمايد. نتايج: ارزيابي عملكرد ابزاري براي اندازه گيري عملكرد به ويژه در سازمان هاي دانش بنيان بوده و بستري براي مديران عالي آن فراهم مي كند تا بر اساس آن به تصميم گيري، قضاوت و نظارت دقيقتري بپردازند.پياده سازي و اجراي آن به عنوان پايه و اساس نظام اطلاعاتي مديريت نوين براي بهبود نظام آموزشي كشور ضروري مي باشد.لذا اين مقاله با هدف بررسي نقش ارزيابي عملكرد در ارتقاي و بهبود عملكرد سازمان هاي آموزشي در قرن فانوين و دانايي مبتني بر توسعه دانش بنيان صورت گرفته است.