پژوهش هاي كاربردي در آموزش و پرورش

تحقيق حاضر، جهت بررسي پژوهش هاي كاربردي در آموزش و پرورش و تاثير روشهاي نوين آموزشي در ميزان يادگيري دانش آموزان مي باشد كه به عنوان نمونه پيامدهاي استفاده از رويكرد درس پژوهي به عنوان نمونه اي از پژوهش مشاركتي در كلاس درس توسط معلمين، بر پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مي باشد كه تاثيرات آن بر توسعه ي حرفه اي معلمين نيز باعث مي گردد. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير رويكرد درس پژوهي بر پيشرفت تحصيلي درس رياضي بود. جامعه آماري عبارت بود از: دانش آموزان پسر و دختر مقطع ابتدايي پايه ششم آموزش و پرورش ناحيه يك شهر زاهدان درسال تحصيلي 94-95 كه تعداد 141 نفر به روش نمونه گيري در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب و به دوگروه آزمايش (آموزش با روش درس پژوهي) و كنترل )آموزش با روش سنتي تقسيم شدند. ازآزمون t براي آزمون فرضيه پژوهش استفاده شد. نتايج t-test با استفاده از نرم افزار spss درمجموع يافته هاي پژوهش حاضرنشان مي دهد كه روش درس پژوهي در مقايسه با روش سنتي سهم بيشتري در پيشرفت تحصيلي يادگيرندگان در درس رياضي دارد و اختلاف معناداري p˂0/05 بين پيشرفت تحصيلي گروه هاي مذكور وجود دارد.