الزامات ساماندهي پيادهروهاي شهري به منظور ارتقاء سلامت روان شهروندان نمونه مطالعه بخشي از پياده روي خيابان شهيد مدني ناحيه 1 منطقه 7 شهرداري تهران

انسان از فضا براي فعاليتهاي مختلف استفاده ميكند، بنابراين فضاهاي انساني ميبايست بر مبناي رفتارها و فعاليتهاي انسان طراحي شوند. در اين ميان پيادهروها، كه نخستين حلقه ارتباطي مناطق مسكوني با ساير كاربريها و نخستين فضاي تعاملات اجتماعي افراد ميباشد، طراحي و ساماندهي آن از اهميت ويژهاي برخوردار است. شكي نيست كه پياده روهاي شهري در ارتباطي تنگاتنگ با سلامت روان شهروندان ميباشد و امروزه با گسترش فيزيكي شهرها و به دلايل متعدد، نقش و اهميت آن در تعاملات اجتماعي كمرنگتر شده وپياده روي رو به كاهش گذاشته است . در اين مقاله از يك سو جنبه هاي نظري و مباني شهرسازي پياده روها وتجارب جهاني آن مورد بررسي قرارگرفته و از طرف ديگر، به مطالعات كتابخانه اي ومشاهدات ميداني ومقايسه دستاوردهاي حاصل از مطالعات نظري با وضع موجود(مطالعه موردي)پرداخته شده است.تاكيد اين مقاله در مسيرشناسايي چالشهاي فراروي ساماندهي پياده روهاي شهري بر اين است كه اولاً نقش و اهميت پياده روها در فضاي شهري، عليرغم گستردگي مفهوم آن مورد مطالعه قرارگيرد؛ ثانياً با مطالعات نظري ومشاهدات ميداني صورت گرفته، لزوم ساماندهي پياده روها به منظور ارتقاء سلامت روان شهروندان بررسي گردد.همچنين لزوم سامان بخشي به عوامل بنيادي و ريشه اي تأثيرگذار بر پياده روها، از سطوح ملي تا محلي كه دچار آسيبهاي متعدد هستند نيز مورد توجه قرارگرفته است.