بررسي مباني فلسفي انسان پست مدرن در آموزش از راه دور مدارس

از مطالعات حوزه آموزش چنان به نظر مي آيد كه آموزش از دور را تا حدود زيادي منطبق بر مباني فلسفي پست مدرنيسم و حتي محصول اين جامعه مي باشد، ولي در آموزش از دور در مقايسه با آموزش موجود،جنبه هاي عاطفي، اجتماعي و رواني- حركتي انسان و بطور كلي جسمانيت انسان در اين نظام آموزشي كمتر مورد توجه قرار مي گيرد. علي رغم عمر كوتاه اين رويكرد آموزشي ، با انتقادات زيادي مواجه شده اند .در همه تعاريفي كه از آموزش از دور مي شود تاكيد بر فاصله بين ياددهنده و يادگيرنده و نحوه تعامل آنها مورد توجه قرار مي گيرد.بنابراين يكي از محورها و مباحث اصلي آموزش از دور بخصوص در جوامع پست مدرن انسان و فرايند يادگيري او مي باشد. در نظام آموزشي پست مدرن انسان بعنوان موجودي محصول گ تمان و اجتماع، عقل ستيز، و متاثر از طبيعت و جامعه تلقي مي گردد. با اين نگرش به انسان، در نظام آموزش از دور جامعه پست مدرن سئولاتي مطرح مي شود. آيا آموزش از دور ميتواند بر جنبه هاي مختلف انسن پست مدرن تاثير بگذارد؟مفهوم يادگيري انسان در نظام آموزش از دور در جامعه پست مدرن متفاوت از نظام سنتي مي باشد؟ آيا آموزش ازدور با مباني انسان شناسي جامعه پست مدرن سازگار است؟ در زمينه فرايند يادگيري انسان در نظام آموزش از دور و تاثير من ي تعامل انسان-ماشين برعوامل شناختي فرايند انسان در جامعه پست مدرن مطالعات اندكي انجام شده است. لذا پژوهش حاضر مي كوشد با تحليل و بررتي مباني انسانشناسي جامعه پست مدرن ضمن نقد آنها در نظام آموزش از دور به بررسي و تحليل پاسخ اين سئولات بپردازد.