شناسايي ژن هاي مقاومت به تتراسيكلين tet(A),tet(O), tet(S) ,tet(M) ,tet(B در جدايه هاي مقاوم به تتراسيكلين بدست آمده از جوجه هاي گوشتي در اواسط دوره( 30-20 روزگي)

يكي از مهمترين بيماري هاي تهديد كننده طيور صنعتي كولي باسيلوز است كه اغلب سبب بروز خسارات اقتصادي فراوان در مراحل مياني پرورش جوجه هاي گوشتي مي شود. استفاده از آنتي بيوتيك ها نقش موثري در كنترل اين بيماري و كاهش خسارات اقتصادي ناشي از آن دارد ولي امروزه شاهد بروز مقاومت هاي دارويي وسيع در ت E . cof هاي عامل بروز اين بيماري مي باشيم. تتراسيكلين ها از مهمترين و پر مصرف ترين دسته هاي دارويي مورد استفاده در پيشگيري و درمان عفونت هاي كولي باسيلوزي در صنعت طيور ايران مي باشند. در اين پژوهش ميزان مقاومت به تتراسيكلين در . E. coli هاي جدا شده از جوجه هاي گوشتي در اواسط دوره پرورش و همچنين تصور ژن هاي مقاومت تتراسيكلين در آن ها مورد بررسي قرار گرفته است. نمونه گيري از 20 گله گوشتي شهرستان شيراز در سن 30-20 روزگي انجام شد. از هر گاه 15سواب كلوائي اخذ و پس از مخلوط كردن آن ها تعداد 5 جدايه E. coli از هر گاه جداسازي و توسط تست هاي بيوشيميايي تاييد گرديد. تست آنتي بيوګرام به روش ديسك فشاري و با استفاده از ديسك تتراسيكلين انجام گرفت. استخراج DNA به روش جوشادن بر روي نمونه هاي مقاوم به تتراستاين انجام شد و معتصار ژن هاي مقاومت tet(O), tet(S), tet(M) ,tet(A),tet(B) با استفاده از روش PCR مورد بررسي قرار گرفت. از 100 جدايه ي E . coli بدست آمده از اين گله ها تعداد 90 مورد (90) مقاوم به تتراسيكلين تشخيص داده شد. از اين تعداد 20 جدايه به صورت تصادفي براي بررسي حصور ژن هاي مقاوت تتراسيكليني انتخاب شدند كه 12 مورد (60 %) واجد ژن tet(A) بودند. tet(A),tet(O), tet(S) ,tet(M) ,tet(B) در هيچكدام از اين جدايه ها مشاهده نشد. استفاده بيش از حد از آنتي بيوتيك هاي خانواده تتراسيكلين سبب افزايش مقاومت آنتي بيوتيكي در E , Cafi هاي جدا شده از طيور شده است. اين افزايش مقاومت نسبت به تتراسيكلين ها علاوه بر كاستن از كارايي آن ها در درمان ميكروارگانيزم هاي پاتوژن طيور، احتمال انتقال ژن هاي مقاومت تتراسيكلين به پاتوژن هاي انساني را افزايش داده و از لحاط بهداشت انساني نيز مخاطره آميز است.