اثر عصاره هيدروالكلي بابونه بر سطح سرمي گلوكز، ALT AST و ALP در موش هاي صحرايي ديابتي شده با آلوكسان

بيماري ديابت شيرين شامل مجموعه اي از اختلالات متابوليك است، كه روي هم باعث افزايش قند خون، اختلال در متابوليسم كربوهيدرات، ليپيد و پروتئين مي شوند. دهه هاي پاياني قرن بيستم، با رويكرد جهان به سوي داروهاي گياهي همراه بوده است و اين فرآيند كه موج سبز خوانده مي شود همچنان ادامه دارد. يكي از قديمي ترين گياهان دارويي شناخته شده توسط انسان بابونه مي باشد. گياه بابونه با نام علمي Marticaria chamomilla داراي تركيباتي با خواص آنتي ديابتيك و نيز حفاظت كننده از آسيب هاي كبدي ناشي از ديابت مي باشد. به نظر ميرسد اين گياه مي تواند اثرات مطلوبي بر گلوكز، AST و ALT و ALP سرم موش هاي صحرايي ديابتي داشته باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرات عصاره هيدروالكلي بابونه بر گلوكز، ALT AST و ALP سرم موش هاي صحرايي ديابتي مي باشد. مواد و روش كار: در اين مطالعه تجربي 24 سر موش صحرايي بالغ انتخاب و به 3 گروه 8 تايي تقسيم شدند. گروه اول را به عنوان ديابتي تحت درمان (تيمار)، گروه دوم به عنوان ديابتي بدون درمان كنترل ديابتي) و گروه سوم به عنوان موش هاي شاهد در نظر گرفته شدند. در گروه اول با تزريق داخل صفاقي محلول آلوكسان مونوهيدرات به ميزان 120 ميلي گرم به ازاي هر كيلو گرم وزن بدن مبتلا به ديابت شدند. پس از حصول اطمينان از ديابتي شدن موش ها، گروه اول و دوم را به صورت درمان روزانه 400mg / kg تزريق داخل صفاقي عصاره بابونه به مدت 3 هفته قرار داديم. و گروه سوم فقط سرم فيزيولوژي به صورت داخل صفاقي دريافت كرد. نتيجه تحقيق: در اين تحقيق پس از ايجاد ديابت در موش هاي صحرايي غلظت گلوكز، ALT و AST سرم به طور معنا داري افزايش يافت (05/>P). اما ميزان فعاليت ALP سرم تغيير معني داري را نشان نداد. (05/>P). پس از تزريق روزانه عصاره بابونه غلظت گلوكز، ALT و AST سرم به طور معني داري كاهش يافت (05/>P) نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق نشان دهنده اثرات كاهنده عصاره بابونه بر ميزان قند و برخي از آنزيم هاي كبدي سرم موش هاي ديابتي مي باشد.