اثربخشي بازي درماني بر كاهش مشكلات رفتاري دانش آموزان پايه چهارم ابتدايي دختران شهرستان كياشهر

چكيده هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي بازي درماني بر كاهش مشكلات رفتاري دانش آموزان شهرستان كياشهر بود. روش پژوهش از نوع آزمايشي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل كليه دانش۔ آموزان دختر پايه چهارم شهرستان كياشهر بود كه در سال تحصيلي 1395 - 96 در شهرستان كياشهر مشغول به تحصيل بودند(N576=) ابتدا فرم ارزشيابي والدين از رفتار كودكان در اختيار كودكان قرار داده شد تا توسط والدينشان تكميل شود. سپس تمامي دانش آموزاني كه در اين پرسشنامه يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين دريافت كردند(8 9نفر نمرات بالاتر از ميانگين دريافت كردند شناسايي شدند، در مرحله بعد با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده از بين آن دانش آموزان به تعداد 30 نفر انتخاب و در دو گروه 15 نفري آزمايش و كنترل جايگزين شدند. سپس گروه آزمايش به مدت 10 جلسه ي 60 دقيقه اي تحت برنامه آموزشي بازي درماني قرار گرفته و هيچ درماني بر روي گروه كنترل انجام نشد. پس از گذشت 10 جلسه، مجددا پرسشنامهي مذكور، بر روي هر دو گروه اجرا شد. داده هاي به دست آمده با استفاده از روش كوواريا تك متغيري تجزيه و تحليل شدند. نتايج نشان داد بازي درماني در كاهش مشكلات رفتاري (103٫6= P